Ақұштап бақтыгереева‎ өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Жазшы маған, жан құрбым, ауыл қандай?Арайлы ма, ақын жан сағынғандай?Жаңалықтың қалдырмай бәрін жеткіз,Жауабыңды күтемін сабыр қалмай.Шықты ма аты..

Қашан да жеткізбеген асыл арман.Тұрмаған бақыт құшақ ашып алдан.Өмірге нағыз ғашық болғандардыңҚайғысы қуаныштан басым болған.Қашан да жеткізбеген..

Жан әке, көктем келер, ақ қар еріп,Жүрер деп сауыққан соң атқа желіп.Өзіңнің «тұқымы асыл» деп мақтағанБиеден бір құлынды сақтап едік.Отырдың..

(Әбіш Кекілбаевқа)О Әбеке, не нәрсе алпыс деген -Азаматқа айбынды талтүс па екен?Әлде мынау өмірде баяны жоқӘділдіктің жолында тартыс па екен,О..

Апа, сенде Тәңір бар, Жасаған бар,Ал біздерде алаяқ, асаған бар.Тас көше бар, тас үй бар, темір қақпа,Айқайласаң ашпайды-ау тас адамдар.Сөзге жауап..

Бала жастан бірге ойнап-күліпті,Құмға шықса бірге қазған құдықты.Бір ауылда татулығы аңыздайАғайынды екі жігіт тұрыпты.Бірге көнген жоққа да олар..

Аңғармай өң мен түстің не екенін де,Жүрейін бал сезімнің жетегінде.Сен мені алдарқатып, абайсыздаАлып қаш алыс жолға кетеріңде.Білдірмей ішкі сырды..

Анау көрші сөз ұқпас қиқар адам,Шаруа баққан, өзінше үй қараған.Мандайына біткені - бір машина,Мүлкі болды ерте-кеш сипалаған.Келеді айдап, қабағын..

Қуанды ана, жалғыз ұл алды келін,Қарау үшін көз керек, сәнді керім.Жиырма бес жыл күттірген арманы осыСол табардай жүректің барлық емін.Екі жастың..

Әрдайым татулықтан көңілі өскенЕшқашан бір-бірінен бөлінбестен,Ертеде бір ауылға аңыз болғанБір үйде екі абысын өмір кешкен.Екі әйел тату болған..

Қалмадым бірге жаныңдаБолмадым сенің ермегің.Шаршап бір жүрген шағыңдаДайындап сусын бермедім.Ауырып көп түн қиналдыңҚасыңда тағы болмадым.Алыстан..

Өзіңді, анам, өмірдеРенжіткен жерім көп.Әжем «келін» дегенгеМен де жүрдім «келін» деп.Кейде шексіз еркемін.Сөзін естіп атаның,Құрдасыңдай мен..

Аналық ауыр парыз атқардың да,Атыңа қыз қалдырып батқан мұңға,'Есімің жер үстінде өшкен жоқ депӘкеме барған бетте мақтандың ба?Аналық ауыр парыз..

Махаббат, сені қиын жырлау бүгін,Сен жайлы жоқ-бар деген жүр даулы ұғым.Болды екен қанша ғұмыр саған қарыз,Болды екен қанша ғұмыр құрбандығың?Ән..

Менің мына хатымды алыпты анам:«Кезім бар жүрегімді жан ұқпаған,Достарым да алдаған кезден беріадамдарға сенуден қалып барам.Ақ көңілім үшін де күйем..

Алыстық жолы араныңҚалды ма бөгеп қапыда?Кешігіп жетті хабарыңЖолдаған менің атыма.Хат алдым, бойдан әл кетті,Қайдан күш тауып оқырмын.Ашпастан аппақ..

Даусына Мұхиттың ел тамсануда,Жас-кәрі қошеметпен қарсы алуда.Бір болыс құдаласқан қонақтыққаСеріні шақырыпты ән салуға.Шілдеде кесіп өтсең ала..

Жанымды еліктірген дала, сағым,Бар менің бала шағым, болашағым.Сендермен таласпаймын, асқар шындар,Сендерден әлденеше аласамын.Армандай шақыратын..

Аязды шат күлкіге алмастырарШаңғыға сендей ешкім болмас құмар,Орманға шақырғаның әлі есімдеЖауғанда біздің жаққа алғашқы қар.Алаулап екі бетің оттай..

Жер менен көктің арасын,Ақ түтін етіп барасың,Даланың тентек дауылы-ай,Үнемі солай соғасың.Суырылып сайдан, жырадан,Жас талды жұлқып жылаған.Ақ ұлпа..

Ақсақ қыз ұзақ жолдан әрең келген,Қорқытқа жетіп өлген, сәлем берген.Өнер мен өнер сүйген адамдардыАжалдың жеңе алмасын дәлелдеген.Жүздері гүл..

Кірпік қақпай атырды хан танды бұл.О, дариға, үзілмек пе ән - ғұмыр.Апта бойы неге хабар бермейді,Оралмайды аңға кеткен жалғыз ұл.Өлсе неге..

Ақ сазан үркіп кеткен Жайықтаймын,Ойлардан Жайық жайлы айықпаймын.Даданың жанарынан мұң байқасамАйдында ескегі жоқ қайықтаймын.Не болмақ нәр татпаса..

Ақ ұлпа дала төсіндеСалт атты көрсем дір етем.Сонау бір жағдай есімдеСақталып әлі жүр екен...Ақ түндер барлық жарығынАяусыз жерге төккендей.Аққулар..

Ақ құйын болсаң мені де кет бір тербетіп,Ауырса жаның дауылдарға ал емдетіп.Көлденең сөзге құлағың салма, пендедеболуы мүмкін кем-кетік.Күле алмай..