Тұрсынхан әбдірахманова туралы Өлеңдер ✍️

Албырттық – жасық апармас қайдаІлезде ұшып жетпей ме айға.Өмірдің ойы-қырының барыОл кезде, сірә, келер ме ойға!Көресің онда жолды тек даңғыл,Жас..

Қасақана, кегі бардай өшігіп,Ұйтқып соғып, қадамдарын өсіріп,Жайбарақат шуақ сәтте тап болдыЖынды құйын үйіріліп есіріп.Құмды иіріп, шаңды аспанға..

Отырмын өзім, ойым жүр орғып,Ұясыз құстай орныға алмай.Арманнан арман туады өрбіп,Қиынға қиял жетелеп шалғай.Сәбидей аңқау қараған күліп,Келеді..

Сыр сандықты ашып қара.Ашып қара, сырласым!Сым пернені басып қара,Басып қара, жырласын.Сәкен СейфуллинОқушы дос, алдындағы,Алдындағы сыр сандық.Сыр..

Күтерің егер болмаса,Келер күн, сірә, қызық па?Көңілді сұр бұлт торласа,Батасың қалай қызыққа?!Қоңыр құз тоңы қатпағанТөндірмес қауып ол асаСары..

Өртеніп жатыр өзегіКүйдіріп жүзін ыстық жас.Лапылдап жанып бітугеДен қойған сынды, ықылас.Алау ақ сәуле төгеді,Маңайы толы шұғыла.Қайсарлық, мынау..

Жиын ғып,жүрген жерінді той ғып, дулатыпЖүретін шақ-айшырқатып әнді шыңға атып.Құстарытастап кеткен көл сынды тұнжырмын,Мен емес,бұған кінәлі..

Мол, әрине өмірдеӨнімдінің өрісі.Сол өнімділіктен кейдеЖылжи бермейді әр ісі.Жемісті ағаш секілдіСілкіп маза бермейміз.Өзегіне үңіліп,Жан жүрегін..

Айтайын несін!Ойға алғаным өмірдіңТек тұнығы еді, тереңі.Шалқыған сәтін тауып бірасау толқынғақасқита қарсыжібермек едім кемені!Амал не..

Қызықпа, жаным,біреудің арзан ырысына.Соңына түсіп,Мансапты қума құлшына.Ақ моншақ жақұт,не қымбат шүберекпененБақ орнап мәңгітаң ата қалмас, күн..

Ғажап-ақ қой жібек самал,Алу қажет болған кезде салқындап.Азап-ақ қой тоңу деген,Алса құрсап, ә дегізбей алқымдап.Ғажап-ақ қой кейіс сүймесҚабағыңда..

Тағдырыңа көрші кәне бағынбай,Адамдыққа тұрармысың табынбай!«Япыр-ай» деп қалатының болмаса,Табынғаның айтқанынан табылмай.Жұбатады түлкі..

Құндыз ішік,бұлғын бөрік,Көз қуантар,сәнге серікЗатсың,бірақ қоса алмайсыңКигендерге ақыл бөліп...Не болмаса тұрар пұлға,Жан-жүректі бөлеп..

Жау көбейтіп адамдар арасынан,Пайда тауып қайсыбір таласынан.Түлкі қулық қуғандар табыладыБолғанымсып баршаға жаны ашыған.Есікте айтқан екі ауыз..

Ойымдағым болмады деп,«Бақыт құсы» қонбады деп,От алып, қопаға түсіп,Қос өкпесі қабынбайтын,Қиянатқа бағынбайтын,Бұлаң қағып, сылаң қағыпЛауазымға..

Білу қиын кімге сену керегін,Адам жаны көз алдында көк егінЕмес, қалай қалтарысын білерсіңБойлап сонау жүрегінің тереңін.Жатқа сенбеу заңды,сенген..

Жаралғанға түтін бопЖанады деп алданба.Жаныңды жыртар түтіндепЖалындап шықпас жалғанға.Жаралған соң түтін бопБықсудан өзге несі бар?Түтіннің аты..

Туа біткен бойынаӘркімде бар даралық –Батыл жүрек,Алғыр ой,Кемел ақыл, даналық.Біреуде күш,Біреуде іс,Біреуде қадам бар алып.Атасақ та дара..

Деді біреу:– Тым ашықтық жараспайды әйелге.– Ақжарқынды жақсы деу барболса дағы қай елде.Деп таласты екіншісі, –Пәлен ынжық, тұйық-ақ,Кеткен..

Дейді ғой жұрт«тағдырынан озад кім?»Мен де өзімнің тағдырыма ғажаппын.Кремльдің үлкен залында отырмын,Қызы едім-ау бір жұмысшы қазақтың.Қосқан мынау..

IҒажап-ау табиғаттың заңы мына,Келетін не бар оның шалымына.Өзара байланысып, бәрі ауысып,Жатқан ұлы қозғалыс адымына.Бәрі аян ба, көп нәрсе көз..

Біз, тәте, екеуміз-ақЕкеуміз ғана қалдық.Бір ата,бір үрім-бұтақ,Өрбігентуыстан барлық.Сен, бірақ қамықпашы,Мен әлі тірімін ғой.Болсам да солып..

Шіркін адам!Анадан сен,кіршіксіз де пәк туасың.Есейген соңесің кіріп,адамдық зор іс қуасың.Өмір – өзен,уақыт – жылым,жылжып жылдар, айлар өтеді,Кей..

Бауырым,Менің мүлт басқанымдысонша сабылып іздеме.Ойлана үңіл,сонардай сайрапалдында жатқан ізге де.Кешегі күрестеҰлы ағаларымызкүн тәртібінен..

Япыр-ай, достар,Жан жүрегінде гүл көктепӨседі екен,Отанын сені құрметтеп,Белгісін тақса,Көтеріп мерей асырып,Сыбырлайды екенСанаң әрнені..