Әбділдә тәжібаев шығармашылығы туралы Өлеңдер ✍️

Қандай еді сыңғырлаған дауысым,Жаңғыртатын ормандар мен тау ішін,Қыздар сонда қуана маған қарайтын,Шоқ шашыратқан от көздерін қадайтын.Қызық дүние..

Күтетін мені ғана жолдар үшін,Сүйейтін мені ғана қолдар үшін,Сүйейтін мені ғана жандар үшін,Кәнекей тартып жібер, жолбарысым!***Ойды турап тастаймын..

Таң сәріден, түннен кейін, -Күннен бұрын ояндым.Жастығымда жатыр басым жып-жылыКөжегіндей қоянның.Шүкір, құдай, бар екенмін бүгін де,Сексеуілге..

Байланысын қара жер мен адамның,Баяндайды баяғысы бабамның:Жатыр мөрі тақырларды таңбалап,Тірлік үшін тынбай басқан табанның.Үгітілген бор сүйегі..

Мен сенен әлсіздеумін,Сен менен әлді екенсің.Қанша рет сөнді екенсің,Қанша рет жанды екенсің.Қанша рет сөнді екенсің,Қанша рет жанды екенсің.Қанша..

Жүрегім әлі ұрып тұрса,Қаным әлі жүріп тұрсаҚара судай тына қалу оңай ма,Оны қалай дей қоярмын қолайлы?Адамға адам алыс емес қашанда,Біреулер бар..

– Тап-таза, мөп-мөлдір... көгілдірЖан еді-ау жапырақтай көктемгі.Шырқайтын жыр қылып осынау өмірді,– Әнсіз бір жарылып кетердей от..

Кейде мен созған қолымды билей алмай,Әлім келмей, жинай алмай қаламын,Білмеймін, бұл не түсім бе,Жоқ кәдімгі өңім бе?...Ой шіркінді қайта-қайта..

Сыйламай болмайдыӘйелдің сезімін,Мақтамай оңбаймызӘйелдің төзімін.Еркектер білгірміз,Сөйлеуге ұстамыз,Ақылға ұзынбыз,Төзімге қысқамыз.Ал әйел бастың..

Елу жыл еріменен бір жасаған,Бар еді бәріміз бір қимас адам.Оны біз жеңге деуші ек, еркелеуші ек,Жеңгеміз үйдің әсем көркі деуші ек.Біз соны бүгін..

Мейлі дүние жанып тұрсын өрт болып,Өрт жалынның ортасындаЖанып жүріп ән шырқырай береді.Бейне тұлпар құлап жатсын мерт болып,Талып жатып, жүрегінен..

Уақыт қуып айдады күнді ілгері,Алыстайды өткеннің күмбірлері.Елу жылда елменен жер жаңарып,Ұмытылар адамның көргендері.Көзге кірген көлеңке..

Қандай қызық осы адаммен кездесу,Қуанам мен қараймын да таңданып,Ажарында, я жанында кірбең жоқ,Ішінде оның тұрған шығар шам жанып.Ішінде оның тұрған..

Жанымыз толы жауынгер жалын жігерге,Көңіліміз ашық, тұмансыз күндей жап-жарық,Ойымыз дарқан толқыған Ертіс, ЕділдейТолқый бір аққан шың менен құзды..

IҚыстың ұзақ түнінде борайды қар,Қалтыратып қайыңды қысады ызғар.Тымауратқан түрім бар - түшкіремін,Көктемнің көгін аңсап түс көремін.IIЕсігім кілт..

Осы бір қарт ұнайды тіпті маған,Дүр секілді кәдімгі жұрт аңсаған.Тарта берер түрі бар тарланымның,Күні қашан жеткенше күрт қаусаған.Тозған қайың..

Мен бұрын «Қайратқа» ренжіп жазған өлеңімде«Қайрат қылмай сен жүрсің,«Қайратым» деп мен жүрмін.Жеңілумен сен..

Отырмын, қарап, күлемінАна бір жүрген мастарға:Біреуі түрген білегін,Еменді жұлып тастауға.Біреуі жепті таяқты,Барады сұрап бас сауға.Басады - ау..

Қашаннан үйренген сынаққа,Әр түрлі қиқымды сұраққа.Беремін жауабын кейде мен.Кетемін кейде ілмей құлаққа.Жүремін кейде мен жырақтаБолсын деп тыныштық..

Сөз теріп ұйқас жаман, ырғақ қалап,Жүрміз ғой ақын деген атты арқалап.Шығарсақ өлең жинап көңілдіміз,Жырладық дей саламыз өмірді біз.Жинақтар жатыр..

Қағаз көп, сатылатын қалам да көп,Құптайтын ақын бол деп адам да көп.Мақтайтын мәз болғанша адал да көпДаттайтын мәз болғанша арам да көп.Бәрі бар..

Ашпын, аға, келем жеуге асыңды,Арнап соған қайрап келем тісімді.Араным да айдаһардай ашулы,Зәрін төгіп, жандырып тұр ішімді.Толсын қазан қазы менен..

Жат екен мыналар демесін,Тыңдашы әкеңнің кеңесін.Өз ақылың жететін түрі жоқ,Әкеңнің сарқытын жемесең.Өмірдің қағып бір шегесінҮйренші, түк білмес..

Жасыңда болмасаң ақылды,Сүймесең достарды, жақынды,Егделік жасына жеткендеҚайтара алмайсың қапыңды.Жасыңда болмасаң жүректі,Шыңдарға салмасаң..

Балам менің қайнап тұр самаурындай,Мен отырмын қасында сал аурудай.Ол ойлайды: молайған думан - тобын,Мен ойлаймын: азайған санаулымды.Ол ойлайды:..