Биболат сәтжан өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Бар арманын ақтарып,Жылауға да шақ қалып.Жазбақ еді жаңа жыр,Таза парақ таппады...Гүл қалаған көңілді,Былғамаған кім қалды?Жыр қалаған..

Біреуді ең жақын дос көрем,Жай күнде жүрсем де басқамен.Бүлініп жатпай ақ ештеңем, Кей-кейде булығам жасқа мен.Ұмтылмас естелік тым ұяң,Ұмытылған..

Арасынан іздедім көшедегі көптің, Көңілімде тек сен, өміріңде жоқпын. Өміріңде жоқпын! Жаналақай дерсің,Жалғыздығым - Сенсің! Жалғыз қалдым мен..

Барлығын айтып үлгерер ме едім,Жалғыз ғана жол жырменен. Бейтаныс қызға гүл берер ме едімБұрын кезігіп көрмеген.Мұз кәмпиттерді тау қылып..

 Бұл өлеңніңҚарапайым ырғағы -ЖүрегімніңБаяу соғып тұрғаны.Қаперіне алмаса да басқалар,Тек ырғақта болмаса да жыр мәні.Мін іздесең -Табу оңай, мінсіз..

 Жасырулы жүректің түбіне өлеңЖылуына жаздың да жібімегентоңға ұқсайды!..Мендегі бір өкінішҮйлескенде мезгілдің мұңыменен.Мұңдарыма амалсыз сендім..

Мен сөз сұрап тіленбедім,Танылғанға табынбадым.Емлеге сүйенбедім,Ережеге бағынбадым.Өзіме шақ қайғым енді,Жаным үшін жазғаныма.Жасырып та қойғым..