Айсырға қилыбаева өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Кім десем екен?!Күн десем бе екен әлемді нұрға бөлеген,Гүл десем бе екен жалын мен оттан түлеген?!Екпінін басып елірген марғау еркектің,Қаншама..

Әлдилеп, әлпештеген, аялаған,Анадан бар жылуын алады адам.Ұрпақтың асылдығын, жасықтығынАнаның ақ сүтімен бағалаған.Жайқалған жаңа өскін құба..

Таң атты, тірлік оянды,Жарыққа әлем боялды.Өмірден көшкен анағаЖасалып жатыр жоралғы.Соғыстың өрті шарпыған,Тілемсек көрті қарпыған;Әкесі болып..

Мен өлгенде жылама, балаларым,Мен орнымды пейіштен таба аламын.Көз жасымен көл жасап Ащыағардай,Алла сынын көтерген аналарың.Мен – Алланың сүйікті..

«Мен де бала болдым», - деп,Айтып едім, Немерем:«Тағы бала бол, - дейді, -Бірге ойнайтын менімен».«Ақ бесікке бөлеген, Айналайын немерем!Менің сәби..

Тәй-тәй бастың, қаз тұрып,Абайлап бас, сақтана.Құтты болғай қадамың,Бал бөбегім – ақ бала!Айналайын бөпешім,Мондалақтай екенсің.Жүгіресің..

Томпаң-томпаң етесің,Қуантасың, күлесің.Күннен-күнге, құлыным,Тәп-тәтті боп келесің.Мондалақтай монтиып,Отырасың томпиып.Өсіп келе..

Балалық, жастық, кәрілік –Тірліктің түрлі тарауы.«Адамның емес, АлланыңБолады, - дейді, - қалауы».Балалық кездің қызығынӨткеннен кейін..

Өсірдім, ұлым, сені «өренім» деп,Құндақтап, ақ бесікке бөледім көп.Әлпештеп, аяладым күні-түні,«Қызығын өскеннен соң көремін» деп.Сен менің көңілімді..

Сендерге бердім барымды,Балдәурен, жастық шағымды.Тастарым өрге домалап,Тауым да кейде шағылды.Сендерге бердім барымды,Сақтаған ождан-арымды.Жалқылық..

Бойжетуге асықпа, балапаным,Табаныңда аялы алақаным.Риясыз әлемге күліп қара,Сәби жүзге аунатып дала таңын.Саған арнап жинадым гүл шоқтарын,«Гүлге..

Талпынып, қанат қағасың, Мектепке кетіп барасың. Жақсы оқып, ұстаздың Алып қайт «бестік» бағасын!Бетін ашып кітаптың,Танысасың әріппен.Бар білімнің..

Жалаулы жарқын күндерім,Алаудай аппақ гүлдерім.Балаларым мен жырымдыЕкі бесікте тербедім.Өздерің барда – тірімін,Бақыттылардың бірімін.Өмірге келгем..

Азайып бара жатыр қуат-күшім,Әжімнен көрінбейді анық пішін.Осынша құным кеміп кеткеніне60- ау, өзің ғана айыптысың!60-ау, мен өзіңнен аса алам..

Сендер маған төгілген шуақ болып,Сендер барда ағамын бұлақ болып.Айналайың, адамдар, мен сендерді Жүріп келем жаныма қуат қылып.Қуанышқа жүрсіңдер..

Зердеге біткен дүние Қайғы ма, сор ма – бәрібір.Қадесі болып халқыңның,Салмағын басар алтының,Тағдырдың тастай заңы бұл.Қабат та-қабат..

Байқасаң, өмір – үлкен сынақ екен,Бұл пенде бір-ақ рет туады екен.Достық та, махаббат та, тіршілік теТабысып, қоштасудан тұрады екен.Әр адам –..

Талай іс бастан кешірген,Аялап ұл-қыз өсірген.14-те алғаш ұстаз боп, Зердеге бәрін көшірген.Білімді қанша болса да,Білгіш боп, кеуде қақпайтын.Қайын..

Біреудің сырты – жылтыр, іші – батпақ,Ақ тәте, түсің – қара, ішің – аппақ.Моншағың бала кезде әкеп бергенЖоғалтпай, әлі күнге жүрмін сақтап.Аталас..

Үмітай-ау, жүзің қандай нұрлы еді!Өмірің де, күлгенің де сырлы еді.Өзің жаққан ошағыңды жағалап,Жеті-сегіз жеміс ағаш гүлдеді.Қара жердің тартты сені..

Анадан алтау едік бүрлеп өскен,Төртеуі солып қалды гүлдеместен.Төрт жұлдыз жана түсіп, сөніп қалды,Қатыгез тағдырына үндеместен.Ішінде көрнексізі мен..

Жаным жалғыз, жалқымын,Бүтін емес, жартымын.Топқа түсті талайымТағдырында талқының.Жалғыздың жаны жаралы,Дәруін қайдан табады?!Қорқыныш кіріп..

(Әруағына арналған аста оқылған өлең)Аударылып өтті күндер парағы,Жылдар жылжып, алыстатты араны.Бір мектептің түлегі едік, Өтеген,Жарқын жүзің елес..

(75 жасын бүгін толтырған ардагер ұстазым Жамбоз Екібаев ағаның асында әруағына арнап оқылған өлең)Заманының дүлдүлі, марқасы да,Отырғандар мектептің..

«Ғұмыр дейтін – өтетін көшкін» дейді,Өткендерді елестер кескіндейді.Шаршы төрде карта ойнап отыратынАғамыздың өр даусы естілмейді.Біреулер өзін көрер..