Октай рифат туралы Өлеңдер ✍️

Ораза келді, жарыдым,Босап қалды қарыным.Он жыл бойы ұстадым,Жүз жыл бойы ұстадым,Оразам менің, оразам,Өзіңмен өтті қыс, жазым!

Дастарқан басы – ой қырманКөңілін елдің тойдырған.Кебегін шалып құрбанға,Тазарар астық қырманда.Сол жерде халық тең істеп,Бостандық нанын бөліспек!

Ұшағы жаудың, келіңдер!Бомбамен бізді көміңдер!Қорқатын пендең мен емес,Керек пе саған төбелес?!Мойнымды теріс бұрмаймын,Мыс сарбаздарым тұр..

Кім-кімде де екі көз бар,Мұрын бар.Жəне бас барБұрар жаққа бұрылар.Өтірік пе? Ақиқат па?Қалаңыз.Шүкір! Шүкір!Ажырата аламыз!Керуен жолда,Аян елге..

Қара суық –Бұл араның кінəсі. Келер болсаң –Дорба асынба –Күн асын!

ЖақындасамТелеграф бойынаҚарлығаштарТүсуші еді ойыма. Қарлығашты көрсем, Жаным сүйінді.Олар ендіСалады еске үйімді.

Дəу машинаАлып келген сəрідеКешке таманҚайтады үйге бəрі де.Осы кездеМең-зең болар іскен бас:Дорбада – нан,Бұлшық етте –Күш қалмас.Міне..

Неткен азап іс деймін:білмеймін мен есепті,есепші боп істеймін.Сүйген асым: баклажан,жаңадантыйым салды жау оған.Айқай салып ғашық болдым бір..

Тамағыңнан бүлкіл қағып жұтыларқара суда құдіреттің құты бар.Аспан неге керек деме иесіз,зат болмайды киесіз.Қасиетте ұлы аспанды, бағың барКөкті..

Нан жатыр алақанымда,Жұлдыздар алыс, тұңғиық көктің жүзінде.Жұлдызға қарап қиялдап,Отырмын нанды үзіп жеп.Қиялдағаным соншалық:Жұлдыз бен нанды бірге..

Ораза келді, жарыдым, Босап қалды қарыным. Он жыл бойы ұстадым, Жүз жыл бойы ұстадым. Оразам менің, оразам, Өзіңмен өтті қыс-жазым!