Серік сейітман өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Айналайын атамекен – Түркістан!Сені өзекке тепкендерді жын қысқан.Бір сен үшін атам жаға жыртысқан,Бір сен үшін бабам жаумен қырқысқан.Құйылып кеп..

Сағыныштың сары әлемі бізге ауып,Жан сыздатып жүрек дейтін сыздауық.Жеткенімде жатыр жерді жауып қар,Туған дала топырағын қызғанып.Тоңқығанда қайқаң..

Бойларында тұнып қалған тағылым,Күннің-дағы құйып алған жарығын.Рулары, Жүздері жоқ, Тегі барМаған аға азаматтың бәрінің.Жан әлемі жаралған соң..

Жасыл, сары Жапырақ – Жапырақтар,Тапталуда солармен атырапта Ар.Бәрінің де жұлынын жұлып түскенБоран, Дауыл, Жел дейтін ақымақтар.Талайлары қиылып..

Көк көрпе-көгалға көк серке тасталды,Көн етік батырлар қиқулап бас салды.Ат тұрмақ, аңның да табаны тимегенЖапанның түзінде бір сойқан..

Біздің ауыл аталады «Шытты» деп,Шытты ауылда ел білмейтін мықты көп.Сапарласаң, сәлем бермей қайтпағын,Сол ауылдың бір қазағы – Құттыбек.Мәселеден..

Қазаққа ұқсайды зау мұзарт,Асқақ шың бұлтпенен таласқан.Сол шыңнан биіктеу жалғыз-ақДүниеге шаңырақ – Көк Аспан.Қазаққа ұқсайды, расында,Күлімкөз..

Шариғаттан білмейтұғын шалды аятӨтермін мен, мен өтермін мәңгі аяп.Қарыз деген – алғаныңды қайтару,Парыз деген – қарыз болу алмай-ақ.Адал болып..

Қаныма анам сіңіртіп бар салтымды,Хат танымай танып алғам қалпымды.Отан-Ана!Қажет емес заң маған,Заңсыз-дағы қадірлеймін халқымды.Туа сала кешпесем..

Қарашаңырақ!Сенен асқан кие жоқ,Атам кетіп, әкем қалған ие боп.Әкем кетсе, орнын басар кенже бар,Қаскүнемге қақ шекеден тиеді оқ.Көк сеңгірден..

Алласы қолдап, дем берерАқының толғап, термелер.Сығандай босып, сандалып,Жайым жоқ бүгін сенделер.Егемен көктем Елім бар,Көнеден жеткен Жерім бар,Жан..

Қарсы алдыңда дәу тұрса да не көрім,Бойыңдағы намыс еді сенерің.Қарағайдай мүйізі бар көк серке,Бір отардың көшбасшысы сен едің.Малдың жауы шибөрі де..

Түсінбей қалмаңыз қалай деп,Балдырған сәтім ол таза-шық,Тұмсығым қанады талай ретҚазақтың қызына таласып...Қасында қазақтың мұңыныңБір тиын үлде мен..

Бәтіңкем-ау, қанықпын қал-жайыңа,Үн бітпеген тілің мен таңдайыңа.Табаныма кіретін шөңге-тікенСенің барып қадалды маңдайыңа.Аяқ дейтін аянбай қос..

Қар жамылған заңғар шың дүр елімеКүннің көзі түсіп тұр күле, міне.Құдай менің кеудемді жарып тастап,«Қазақсың!» деп жазғандай жүрегіме.Сондықтан да..

Арменен аппақ жуынған денем,Арыммен ғажап күйге енем.Ит жылы өзім туылғанменен,Иттікті жаным сүймеген...Көзінен көріп тамшыны тұнықӨтінген інім –..

Әр ауылдың төрінде бір атам бар,Әр атамның аузында мың мақал бар.Мақалыңның мәнін қайдан ұғынсынБойдан емес, ой жағынан тапалдар?!Сыбағамнан..

Ақсақалым!Дей көрмегін балаңа бақ сатамын.Ұрпағыңа тұп-тұнық тәлім керек,Керек емес жинаған ат-шапаның.Аузыңдағы сыйлаймын мақалыңды,Мақалыңа мән..

Қайда онда қарауға құнттап?Өзім де өмірге аң-таң ем.Анашым қорада туып қап,Кіндігім кесілді балтамен.Самғап бір кетердей Айға анық,Жел қуып, жарыстым..

«Ол, мейлі, некелі немесе байсыз ба,Құрықты салсаң да қай әйел, қай қызға,Бауырым, шашыңды ақ қырау шалыпты,Білмедім, үйдегі қатының жайсыз ба?» –Деп..

Қазақтың қамын ойлап, толғанып көп кемеңгер,Қазақтың даласында қан төгіп өткен ерлер.Солардың қаны дән боп, көктеген жусан ғой бұл,Жусаны бар..

Нағыз қазақ арғы атамның баяғыАрғы өмірге аттап кетті аяғы.Арғы атамның көзін көрген қауымнанКөзі тірі – домбыра ғой аялы.Тақымыңа тайғақ-кешу жолда..