Серік сейітман өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Алақаны табандай,Апайтөсі даламдай.Тірілгендей қайтаданТарихтағы Қабанбай.Жұдырығы басындай,Басы болса қазандай,Сынға салсаң сабазды,Шоршып тұр-ау..

Тілегенін Тәңірі үйіп-төккен,Мәртебесі, мерейі биік Көктен.Атымтайы Алаштың аман болсынҚұшағына бар қазақ сыйып кеткен.Таласы жоқ шәуілдек..

(екінші бата)Иә Құдайым, мұңсыз ет,Бойымызды жынсыз ет.Перзентке зар ананың Құрсағына ұл-қыз ек.Етегінен он өрсін,Жетегіне он ерсін.Пешенесі..

Бірінші батаЖақсы атың дара таныла,Жүк болсын нар-атаныңа.Жаратқан рақымын құйсынЖайылған алақаныңа.Алғаның ақылды болсын,Ақылы татымды..

Менің әкем Ахметті көрген жоқ,Бірі өлген жыл енді бірі туыпты.Ахаң кетті, Ахаң рухы сөнген жоқ,Оның рухы – ұрпағында уытты.Отыз жеті басын кесті..

Шала қазаққа ұқсамай жат елдегі,Тобылғы сап қамшыны әкел бері, −деді-дағы, Жүгендеп жабағыны,Шу асауға мінгізді әкем мені.Қарғып міндім нық ұстап..

Арғымағым!Тимей менің жастыққа жар құлағым,Тұяғыңның дүбірін ести қалсам,Қара түнді, көз ілмей, таңға ұрамын.Шұбар айғыр!Арналады өзіңе..

Әке, менің сағынған атым қайда?Өкінішім Сізді ойға батырмай ма?!Қасқа атымды, Арбаны Және меніБұдан былай алыс жол шақырмай ма?!Қарсы алмады кісінеп..

Бәлені басқан аңдамайАрлан-ай, Арлан, Аңғал-ай!Қарсаққа құрған қақпанымҚасқырды қапқан жалған-ай.Қақпан-ай, Қақпан, Қақпан-ай!Бір аңды екі..

Менің ділім төркіндеген Оғызға,Менің мұңым тіл бітірген қобызға.Ұқсамаймын, Ұқсағым да келмейдіӨз баласын өзі жейтін доңызға.Әр құлынның тағдырына..

Төрт түліктің үлгі тұтып адам сүйер әдебін,Ауылдың боз шаңын жұтқан томпақ қара бала едім. Жолдастарым ойнаймыз деп келген кезде үйге іздеп,Мен..

Ақтарылтып анамның жыр-ертегін,Сол әлемде жүргендей күнелтемін.Кенже жоқтай ауылда менен өзгеБала кезде байызсыз тым ерке едім.Өресінен құрт ұрлап ақ..

Балмұздақтай бал дәуренде, сонау бала шағымдаОяу жүрдім, бой алдырдым кереметтей сағымға.Аулымыздың іргесінде биік белең болатын,Ынтықтырып, жыр..

«Самолет-ау, самолет,Мені өзіңмен ала кет»Деген тақпақ айтушы емБала кезде «дана» боп.Желге ұшқаны оң-дағыСол тілегім сондағы.Атқаратын шаруаКөп екен..

Тайпалғырдың таңдап мініп тәуірін,Белшесінен кешіп жүріп мұнайды,Бақыт деген – байлық болса, бауырым,Байлар неге жылайды?Жаннан емес, тәннен алып..

Орыс жеңгем жетекке алып ағаны,Ағам болса, ит жетектеп барады.Алматының көшесінде үшеуіБақыттарын бір-бірінен табады.Дәл өзіндей сатқындардан бұл..

Қазағынан биік қойған қалтасын,Алматыда Әділбегім Адильбек.Көжесіне қатық қылған малтасын,Ауылымда Адильбегі Әділбек.Қазағынан артық көрген..

Уа, Астана!Тұрғыныңмын бүгін мен,Сансыз көлік сүйіншілеп жүгірген.Ұлы адамның көшесінде келемінҰлы адамның атын қойған ұлыммен!..Бұл бағыммен..

Алты алашқа жоқтатпауға Есілді,Астанаға мен де бұрдым көшімді.Сағымдағы Сарыарқаның самалы,Аштым құшақ,Сүй кеп менің төсімді!Бұл көшімнің болмау үшін..

Жауқайырған намысының өртімен,Бабаларым шеттерінен өр кілең.Қаймақтарын дым қалдырмай солардың,«Отыз жеті» сыпырды-ау деп қорқып ем.Сыпырса да..

Ей, әжім бет Өмір дейтін ақсақал,Неге жеміс салмай кетті бақша, тал?Асып-тасып бара жатса дәулетіңҚолымдағы телпегіме ақша сал.Ай, Өмір-ай, сабасам..

Азды-көпті ғұмыр сыйлап ең керек,Тәңір бізге мәрттік жасап, ерлемек.Кімге тұрақ, неге пана болмағанДомаланған мынау дүние дөңгелек?!.Хақымыз жоқ..

Түсімізде той толап, таңды атыра, Пәтер жалдап күн кештік Алматыда.Анам байғұс: «Тұратын үйің қандай,Жылы ма?», – деп жазады әр хатына.Бізден сұра..

Ару қала от құшағы кең болған,Армандар мен алыптардың мекені.Алатаудай өсуді аңсап келген жан,Алатаудан алыс самғап кетеді.Жөн сұрасқан адам болса..

Байрағы ұлтымның,Айлағы ғұрпымның,Айналдым, Оңтүстігім.Есігі ырыстың,Бесігі Ұлыстың,Өзіңмен мен күштімін.Төріңде ақ туың,Көліңде аққуың,Көгіңде құс..