Мылтықбай ерімбетов туралы Өлеңдер ✍️

Алатау асқарымның білген танып,Атағың жер əлемге болған анық.Шаңқайға шағылысып жатқан құмдарӨзіңнен ағып келген бастау алып.Бұл құмды Жəнібек хан..

Əшəм енді айтады,Əбуталиб мұны көр,Жиналды қанша қауым ел,Баламменен күрессін,Мұхамедті алып кел.Патшадан мұны есітіп,Əбуталиб жөнелді.Сол жүріспен..

Бұл сөзі баласының қатты батып,Ойланды Əшəм патша қапа тартып.Айтқанын баласының жасайын деп,Той қылды барлық жұртқа хабарлатып.Патша жұрт шақырды..

Құрмаға балалардың қарны тойды,Жеріне соғыс болар қадам қойды.Көреді Əбужаһил назар салып,Ашумен осы жаққа бөліп ойды.Сап тартып Əбужаһил тұр..

Құрманы балалар да көрді тұрып,Қасына бек қуанып келді жүріп.Құрманы бисмилла деп алып жеді,Мұхамед ең əуелі қолын ұрып.Жегін деп балаларға жауап..

Қасына балалардың келді қайтып,Жоғынан кедейліктің қапа тартып.Бір жерге балаларды жатқызады,Олардың қапалығы қатты батып.Ұстады қу шыбықты қолына..

Ай нұрына шомылып, аппақ бота туғанда,Аппақ таңға жете алмай қара көзін жұмғанда.Тұлыпқа да иімей боздап інген турғанда,Мөлт-мөлт етіп көзіңде моншақ..

Халық əнін жүрегім сағынады,Қазынаның қымбаты – халық əні.Зман мұңы жүрегін жаралаған,Қалдырыпты əндерін дана бабам.Халық əні - əн емес..

Түсінген күйді сезіммен,Таныған, терең білетін.Тау қыран бүркіт өзің бе ең,Түлкіні тастан ілетін.Телміріп, аңқау балаша,Таңқалып таңдай..

Бөяуыңды сал, гүлді сал,Қатар да, қатар жіп сана!Өмір де – кілем бір мысал,Өзге кілемге ұқсама.Бипаздап майда қолыңмен,Бұралған жіпті қиып..

Қазанат тектес бір атпен,Қайқайып көкпар ілерсің.Білекке біткен қуатпен,Серкені жерден бүрерсің.Сипалай салсаң сауырға,Тықыршып тұлпар бура..

Киіз үй шыныменен ескі ме еді,Ескіден де жаңалық естіледі.Абайдың алты қанат боз үйінде,Айтылған асыл жүрек дос тілегі.Мұнымен атам қазақ көшіп..

Шаңқобызда қайғы, арман,Шаңқобызда бір сыр бар.Қос аққуға айналған,Қоса өрілген жырсыңдар.Көз алдымда көлбеңдеп,Өмір болып тыұрсыңдар.Өлеңдейін өрге..

Қорқыттан Ықыласқа келіп көшкен,Қайғыны, қуанышты бөліп кешкен.Тартсаң да замананың ащы күйін,Мен сені тыңдай берем зерікпестен.Қылқобыз қия шапқан..

Сақталып ғасырлардан келген мұрам Титімдей шанағынан өрген жыр əн.Пернеңде сенің қазақ тағдырың бар,Сен барсың жүректерде беу, домбырам!“Қазақтың бар..

Қаулап өскен жерімде,Не жетеді егінге?Ата, мынау егін бе?Сол егінді өсірген,Ерлерім көп Елімде!Нан өсірген жандарды,Білгенің жөн сенің де!Диқан..

Қайда барсам нан көремін піскен нан!Сыйлығым сол – туған Қазақстан!Москвадан, Приморье, Сібірден,Асау теңіз бырқанған тұстардан.Нан көреін оңымда да..

Тыңға келді ағалар,Жалын жүрек, сан ада!Ақ түтегі ғана бар,Алып тұрған жағадан.Қазақ жері-кең өріс,Достық отын жағсты.Орыс, қрыз, белорус,Өзбек –..

Отыра сап партама,Сөмкемді аштым асыға.Мама берген екі алма,Бірін бердім досыма.Маған қызық көрінді,Апыл-ғұпыл жегені.Досым мені жеді де,Маған рақмет..

Қыс клді, міне қыс келді!Бораны, құйын, қары бар.Қайыңға ақ қар түсті енді,Шырша да, тал да – бəрі қар.Əйнектен сыртқа қарашы,Өрнекке толып жүр..

Айнала түгел күміс қар,Аяқтың асты қатып тұр.Қолғапты кемпір уыстап,Қып-қызл гүлдер сатып тұр.Гүлдер де бейне балапан,Бұтада туып көгерген.Суық-ау..

Жайнаған асыл мекебім,Жап-жарық, жарқн класым.Өзіңде Отан көктедім,Қамқорым болып тұрасың.Бақытты еркін баламын,Туғамын бейбіт ғасырда.Көп оқып, блм..

Модель бар бізде не түрлі,Шетінен қыран құс кілең.Самғайыз құстар секілді,Кең дала, оран үстімен.Өздері сондай жеп-жеңіл,Көк төсін еркін құшады.Ақша..

Біз мектепке барамызМектепке барардаСентябрь қандайкөңілді,Класқа сəуле төгілді.Сүйеміз асыл мектепті,Сүйеміз күзгі өңірді.Оқушы ұл-қыздардың,Асыққан..

Таны шығып таңдана,Айналаға қарады.Жел шаңдатып аулада,Қоқыс қып барады.Тұрды Таня ойлана,Қайда қашар күнестен:- Өзге барлық алада,Сондай таза, гүл..