Ескен елубаев туралы Тақпақтар ✍️

Бұршақ кең даланыТөпелеп барады.Күйiнген күйiмде,Тыпыршып үйiмде,Уайымдап отырмын,Күтiп мен ақырын.Жүр едi еңiстеҚозы-лақ өрiсте,Баспана паналарҚай..

Бiр көшеде тұрамыз,Ат шаптырым арасы.Қос команда құрамыз,Жиналып бар баласы.«Спартак» бiр команда,«Динамо» бiр команда,Бəс тiгiсiп табандаШыға келдiк..

Жасырайық несiн бiз,Ол күндерде өзiмiз,Қарбыз десе есiмiз,Шығып кетер кезiмiз.Мезгiл едi,Жеткен күз,Алып ұшып өкпемiз,Бақшаға кеп,ҚарбызбенАраласып..

Екi бала танысты,Жөн сұрасып қалысты:– Əй, сен қайсы жерденсiң?– Өзiң қайдан келгенсiң?– Келдiм алыс жайлаудан,Сонау Қызылқайнардан.– Көксуданмын мен..

Болса да əман iсi –шала-шарпы,Жүрмейдi айтыспасабала халқы.Далада бiр топ бала –қызыл танау,Бастаған бiр егестiжаңа қалпы.Шығарып бiр..

Не қызықтың өзiн бiрБалалықта кешпедiк.Айтатыным осы бiрОйда қалған естелiк...Барлығымыз «қу» дейтiн.Ағып тұрған «су» дейтiн.Жəудiр бiзге..

Ертемен-ертеТұрдым-дағы,Жақсылап беттiЖудым-дағы,Азаңғы астыIшiп алып,Қолтыққа доптыҚысып алып,Көшеге шығып,Қарайладым.Ойнайтын балаТаба..

Сəске кезi болмастанТауық тауып жұмыртқа«Қыт-қыт» етiп қоймастанХабар берiп жүр жұртқа.Сұрады iнiм бiлмек боп:– Ана тауық жүр не деп?– Күнде..

Бiр бала бар, көрсеңдер,Мақтанғанды жаратыр.Мақтанғысы келсе егер,Былай деп ой таратар:– Сиырлардың iшiндеАқылдысы болады.Қайтса өрiстен..

Бiрде келiп,НақақтанТұрар маған тиiстi,Тiлiн безепҚақақтап,Бастады ол бiр iстi.Шаңқ-шаңқ етiпшаңқылдап,Шағып алар тiлi бар.Келе..

Бұл қылығын бiлмесек,Асқарға бiз күлмес ек.Ол ұнатпас киiмдер –Күндiк пенен кимешек.Жақтырмайды жалтылдақƏшекейлi зерiн де.Тұратұғын жарқылдап,Моншақ..

«Сабақ оқып болған соң,Түсiнгенге, бiлгенгеТысқа шығып бой жазып,Не жетсiн бiр жүргенге».Деп, сасқалақ бiр бала,Асығыс тез киiндi.Əр жерге бiр..

Кiм қойды екен жазалап,Жалғанда тiлi ұзын-ды.Бiз бiлетiн Азамат,Бiр-ақ күнде бұзылды.Басынан тəуiр сабағы,Жүретiн едi жайраңдап.Байқасақ, тұнжыр..

Ұшыраттым Есендi көшеде мен,Ұйқылы-ояу аяғын санап басқан.– Қайда кетiп барасың таң атпастан?–Деген едiм, күңк еттi жаратпастан.Апам жұмсап жiбердi..

Асан-Үсен екеуiТату-тəттi дос едi.Көңiлдерi қош едi,Екi қолы бос едi.Отырған соң зерiгiп,Бiр ермектi тауыпты.Бiр-бiрiне керiгiп,Ерегiсiп қалыпты.Асан..

Темiржол бойы бағана,Сымында көктем құстары.Жып-жылы қазiр далада,Дала да үйдей қыстағы.Шырақ боп мың-сан гүл жанып,Лапылдай түсiп жон жатыр.Жапырақ..

«Айналайын бала», – деп,Мақтайды анам Асанды.«Өзiңдей ғой, қара, – деп, –Не тiршiлiк жасайды.Əркiмдер-ақ малынаАсан құсап қарасын.Күрек ұстап..

Күн жайдары жаз едi,Қайғымыз жоқ басқадай.Ауыл маңы саз едi,Ортасында тоспа бар.Сонда өтедi күнiмiз,Күнесiмес шашымыз.Жаман емес күйiмiз,Көңiлдi..

Қайтқан құсты көрдiң бе,Қаптай ұшқан əуелеп.Күткен күзiм, келдiң бе,Сыңсып бағың мəуелеп.Қамба толды астыққа,Алғыс саған, алтын күз!Бiр уыс дəн..

Жапақтың бiр елпеңдепМейiрiмi ұстады.Қойды айдап келем деп,Құрақ болып ұшқаны.Жалқаулығын бетiнеБасатын ел мiн етiп.Содан ба екен,өзiнеКетсе керек..

Шiлде келдi,АлаптаПiсiп қалды шүйгiн шөп.Атасы айтты Талапқа:– Шөп шабуға жүргiн, – деп.Бармасқа жоқ амалы,Талап бiрге кетедi.Қарындағы шалабыЕкеуiне..

Тау басынан,Құзардан,Тасты соғыпБұза алмай,Тау өзенiКеледi,ОйнақтағанБұзаудай.Ал еңiсте ағадыЖайбарақат жұлынбай,Маң-маң басқан,Жай басқанСүттi сауын..

Қауын-қарбызқазан болып,Бау-бақшаның түстi ажары.Қырман басыТазаланып,Тарқап кеттi құс базары.Бүрсең қағыпжапырақтар,Көше кезiп көшiп жатыр.Тыныш..

Аяқ асты түнерiпТуған жердiң аспаны,Көптен күтiп жүр едiк,Жауын жауа бастады.Өтсе екен деп селдетiп,Нөсер төпеп ауылды.Барлығымыз əндетiпШақырдық-ау..

Ауламыздың iшiҚызыққандай кiсi:Былтырғыдай биылБұзаулады сиыр,Құлындады бие,Боталады түйе,Жұмыртқалап тауық,Қойлар қозы тауып,Лақтап тұр..