Қалихан ысқақ әңгімелері туралы Әңгімелер ✍️

Ілмек бойынша іздеу:

Әңгімелер: 51

Эпилог
повесть...Қадалып көкжиекке көп қараған соң ба, домалақ жер шеңберінен шыр айналып зырлап жөнелді. Алтайдың ырсиған көкшағыр мұзарттары көкжиекті қан..
©  Қалихан Ысқақ
Ысқыртып жатыр екен
повестьТөбедегі жыртиған жалғыз шырақ бөлменің төрт бұрышына жетпей қалыпты. Қасқыр көрген түлкінің балапандарындай қара көлеңке іргеге бөкселерін..
©  Қалихан Ысқақ
Шабанбайдай жер қайда...
Алашқа мекен болған өр ШабанбайАң құрлы қойнауыңнан жер таба алмайАрман жоқ, тексіз туған кембағалдайАх ұрдым қарындасты мен баға алмайӘбдікерім......
©  Қалихан Ысқақ
Туған жер екі дүниеде де тұрағың...
«Адамзат, сенің қасыретің сол, жастығыңды ақымақтықпен өткізіп, жасампаз шағыңды жалқаулықпен тауыстың. Енді көрге лақтырар қаңқаң ғана қалды...
©  Қалихан Ысқақ
Таудан биік, талдан аласа
Таудан ассаң алдыңда одан да биік тағы бір тау бар. Екі таудың жықпылында қыстырылып отырған кішкентай ғана ауыл бар. Еру боп іздеген адам болмаса..
©  Қалихан Ысқақ
Сыралғы дос
Мен ерекше қадыр тұтатын Сырдың үш перзенті: бірі көңілімде, екеуі көз алдымда. Көңілімнен тастамайтыным — Нәсір, көз алдымнан кетпейтін — Қомшабай..
©  Қалихан Ысқақ
Сыншыға мінез де қымбат
Зейнолла шабытына мінсе, тыңдаушы оның сөзінің бас-аяғын жинай алмай қалатын. Бұл соңғы оншақты жылдарда. Бұрын алқа-қотан отырыстарда көп..
©  Қалихан Ысқақ
Сүйегенге сүйкене біл
Күні бойы газеттің күйбеңімен, арасында дос-жаранның жыртаңымен жүріп уақыттың қалай зырлап кеткенін де білмей қаламын. Сағат кешкі алты болды-ау..
©  Қалихан Ысқақ
Сот
повестьҚадырханның қызыл қарағайдың он шақтысын қопарып трәктрмен сүйреп әкелгенін қайтерсің, жармысын Өтеудің үйіне, қалғанын қарызына таратқанда..
©  Қалихан Ысқақ
Соңғы кездесу
Бұл бір сүйкімсіз аула.Мақшардай күңіреніп, азынап тұратын ызғарға түршігіп кіріп, шыққанда қутыннан құтылғандай уһ деп көкірегіңді зорға босатасың...
©  Қалихан Ысқақ
Сонымен, Қаратай деген кім?
Бошай ағам еске салмағанда, Алаш көсемі Әлихан Бөкейханов болмағанда «дүңгәнә» боп кеткен кейінгі ұрпағы бабасының зиратын іздей қояр ма еді?....
©  Қалихан Ысқақ
Рамзайдың басынан кешкендері
(Естіген құлақта жазық жоқ)І. ТӨЛЕШ, ҚЫЛАРҚАН ЖӘНЕ РАМЗАЙҚыс бойы қызылшұнағы ұрып тұратын Ертіс бойы шілде туысымен шыбын жанды әй бір кеп..
©  Қалихан Ысқақ
Өткен күннің өкініші
повестьБес биені місе тұтпай ойдан қырға, қырдан ойға қуалап тыным бермеген соң жирен қасқаның танауын тарс бітеп, бес құлынды желіге байлап тастап..
©  Қалихан Ысқақ
Өз отыңды өшірме
Талма түстің шағында талаурап тұрған күн жарықтықтың реңінде кірбең бар еді. Алтайдың иығынан сырғанап түсіп, Бұқтырманың жарқабағынан құлап бара..
©  Қалихан Ысқақ
Отыкен
Қаратай бабамның рухына…ОТЫКЕНАлтайдың етегінен аспанға қарасаң, көк тұңғиық көзіңді суырады. Алтайдың асуынан етекке қарасаң, боз мұнарт көз..
©  Қалихан Ысқақ
Ойдауа
Ойсыз адам мұңсыз. Мұңсыз адам суреткер бола алмайды. Жазушы дейтұғын пақырдың екінші аты суреткер. Көрген, білген, естігенді ақ қағазға сурет қылып..
©  Қалихан Ысқақ
Нығыметтің екінші әңгімесі
Қонақ үйдің күңгірт залы. Әр тұстан жылтыраған ақсұр лампалардың ала-бұдыр сәулесі көз тентіретіп елеусіреп қана тұр. Арагідік шығар ауыздағы..
©  Қалихан Ысқақ
Нығыметтің бірінші әңгімесі
Жаздың тып-тымық кеші. Күн теңізге шөгіп барады. Қара жолдың үстіне шаң есіліп қалыпты, шаң арасынан ала-құла сиырлар көрінеді. Сыртылдаған бақай..
©  Қалихан Ысқақ
Менің інілерім
IЕгіз қозыдай екеуі едел-жедел. Әдебиетке екеуі де едел-жедел келіп еді. Енді қарап отырсам, екеуі де елуге келіп қапты. Елу деген асуды менсінбей..
©  Қалихан Ысқақ
Менің ағаларым
Біз ағайынды үшеуміз. Ең үлкені Жанымхан, онан кейінгі Әлімхан, кенжесі менің атым Қасымхан, бір әкеден үш ханбыз. Апам хандарын алып тастайды да..
©  Қалихан Ысқақ
Қоңыр күз еді
Қоңыр күз еді. Ақ жауын себелеп тұр. Жол лайсаң.Алтай өңірінің ең бір жүдең шағы, көңілсіз шағы. Соқыр тұман оның биік сілемдерін жым-жылас қып жұтып..
©  Қалихан Ысқақ
Қолыңды шығарып отыр
повестьҚыс болса бүкіл Шоққайыңның шоқынатын жалғыз иконы Өтеу. Бүкіл Шоққайында жекеменшіктің маңдайына біткен жалғыз машина да Өтеуде. Машина..
©  Қалихан Ысқақ
Қаратайдай ел қайда...
Қырдан да, қырымнан да пана көрмей,Жатқа да, жақынға да баға бермей.Баспын деп бір тайпа елге мәз болыппын,Азабың алда шығар қалсаң өлмей.Әбдікерім.—..
©  Қалихан Ысқақ
Қарапамның қатыны
Біздің ел жайлауға маусымның ортасынан ауа, қардың құртын қуалап шығады да тамыздың басында көбік қардан қашып түседі. Алтайдың әр қолтығында апталап..
©  Қалихан Ысқақ
Қара орман
ЕКІНШІ БӨЛІМБірінші тарау1Бөктердегі жалғыз үйден баран атты шал шықты. Самарқау дүниенің шырқын бұзбай самарқау ғана аяндап келеді. Көңілі бей-жай..
©  Қалихан Ысқақ