Өлеңдер ✍️

Қараша келіп,
Қалың бір жауын сырқырап,
Жайлаудан жаурап, жылқылар түсті шұрқырап.
Алаңсыз өткен алты айың үшін күншуақ,
Қара күз келді қабағын түйіп, құн сұрап,
«Апырау, бәтір, сәл шыдай тұрса нетті» – деп,
Жатыр-ау іште жасық бір ойлар қыңсылап.
Қолтықта отырған қоңыр үй көшті қойнаудан,
Қар түсіп тақыр,
Мал түсіп жатыр жайлаудан.
Қарлы тау жаққа қараңғы тіпті келмейді-ау,
Қабаржып тұрған қалың да қалың ойлардан.
Қар ерте түсер кәрлі тау тұрса іргеңде,
Түңілтіп барып, түс ауа күлер Күн жерге.
Тамсанып қойып, тағы да биыл шықпадық,
Орынтай айтқан құзар да құзар Құмбелге.
Көрінген тауға шыға алмай қойдық әйтеуір,
Көрінген жанның көңілін аулап жүргенде.
Ала қар таудай ала бас қарттық іргемде,
Алпыс жас тұр-ау, аттасаң болды бір белге.
Үлкенге, жасқа үлгі қып айтар ел ішің,
Айта да жүрер бір қылық жаса ел үшін,
Не жетсін сонсоң, өлгенше тыныш жүргенге.
Тобырдан бөлек тосын бір қылық көрсетіп,
Не жетсін сонсоң қойнына жердің кіргенге.
....Өлдік қой бірақ, ашығын істің айта алмай,
Көрінген жанның көңілін аулап жүргенде