Өлеңдер ✍️

  10.08.2022
  88


Автор: Ғалым Әріп

Жауа алмаған бұлттар

Көктің жүзін бұлт басыпты қоймалжың,
Көкке қарай көзім сүзіп ойландым.
Көктемеде тамар деймін тамшы-шық,
Көк-жасыл боп сәні кірер жайлаудың.
Көк аспаным көздің жасын іркіп жүр,
Құймай ма екен баяғыша сіркіп бір.
Түк түсінбес тымырсыған дүние,
Табиғатты бұ не түлен түртіп жүр?
Тірі өліктей боп-боз сиық, реңі,
Кім біледі жаралы ма жүрегі?
Жауа алмаған көшті бұлттар үдере,
Әлденеден ұшқандай боп үрейі...




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу