Бұлттар туралы Өлеңдер ✍️

Бұлттар көшіп барады, қара бұлттар, Арқасында олардың ауыр жүк бар.Терлегендей болады анда-сандаЖерге келіп түп-түгел қонбаса да,Жүгін бір-ақ əзірше..

Ала қаздайАспанның бауырымен қалықтаған,Ала жаздайТұрақ таппай,Көшуден жалықпаған,МазасызКүзгі бұлттар.Қайда айдап барады сендерді?Тынымсыз..

Арт-артынан, апыр-ау, шұбырып бар, Қайда үдіре тартты екен сұры бұлттар?! Тыншымайды менің де жас жүрегім, Дегендей бір солардан сыр ұғып қал.Үрікті..

Күздің келгенін бұлттар айтады,Төңірек түгел тұлданып.Қызық қуғандар жұртқа қайтады,Жұртқа қайтады бұлданып.Мезгіл тезіне төзе алмайды алап,Суынған..

Ақ бауыр бұлттар маңып барады,Ауып барады қалықтап әні.Қамыға берген қаңғыбас көңілСәулелі сөзден жарық табады.Шұғыла жұтқан құбыла мекен,Қызара..

Жаңа ғана тұрған бұлттар көк тіреп,Жылап жатыр қара жерді тепкілеп.Жұбатуға сергек самал ептірек,Құрғатуға тамшыларды өпті кеп.Жер-дүние жайқалсын да..

Қорғасын бұлттар кенеттенҚалғыған шыңды қаптады.Басталды жойқын жел өктем,Бұзылды күннің аптабы.Ақ шуда бұлт асылды,Шырқау бір шыңның..

Қорғасын бұлттар кенеттен,Қалғыған шыңды қаптады.Басталды жойқын жел өктем,Бұзылды күннің аптабы.Ақ шуда бұлт асылды,Шырқау бір шыңның..

Көктегі бұлттар жүзгені жай ма?..Көңілсіздік бар күздегі лайда.Үмітті менен үзгені ойда,Барады құстар тізбегі қайда?Жаңбыр ма, жас па, сырғиды..

Жылдар деген жылқылардан аумайды,Тасыр-тұсыр тас төбемнен заулайды.Тарпаң тұяқ тиiп кетер ме екен деп,Қорқып кейде қап-қара тер саулайды....Сәби..

Несіне күркірейсің,Күрең бұлттар,Деймісің қадіріңді білер жұрт бар?Сенің де жүйрігіңді шаптан түртіп,Шамыңа тиді ме екен кілең қырттар?Не шығар сен..

Көңілімнен күрең бұлттар көшті анық,Менің ақын екенімді еске алып.Алқынып жыр оқып бердім дүниеге,Бақытына жеткен жандай кеш қалып.Жапырағын алдыма..

Көшеді бұлттар, көшеді бұлттар,көшеді,Қоштасар қимай көк аспан - өлең-төсегі.Көшеді бұлттар көкжиектерді бетке алып,Көшеді бұлттар, көшпелі ғұмыр..

Көктің жүзін бұлт басыпты қоймалжың,Көкке қарай көзім сүзіп ойландым.Көктемеде тамар деймін тамшы-шық,Көк-жасыл боп сәні кірер жайлаудың.Көк аспаным..

Жалғаншы тосады ылғи құр мазағын,Қай іске, қай тірлікке ырза жаның?Өмірдің қуаныштан мұңы басым,Мұңайсам мен егіліп жыр жазамын.Сол сәтті өзім шыны..

Бұлттардан жебе суырды жаңбыр,тарқатты күймен жер шерiн.Уыз ұрттады уылжыған гүл,көктемнiң емiп емшегiн.Арнаға симай сылдырап аққантасыды бұлақ сол..

Көз жасын бұлттаркөшкендеалған-ды iркiп,қайыңдарсамал ескендеқалған-ды үркiп.Бал қымыз құйған тегендiсапырады аспан.Мұң басты жасыл емендiжапырақ..

Аулақта бұлттар жүзеді,Аспанның асты сия көк.Тырналар көшін түзедіҚиырға алыс қиямет.Зер таққан қырдың алабы,Қызыққа маңай бөленді.Алыстап құстар..

Бұлттары тауды жаншыған,Жауды бiр жаңбыр тоқтамай.Секiрген мың сан тамшыдан,Жер бетi қайнап жатқандай.Найзағай көкте жарқ етiп,Бiр сәтке түндi жоқ..

Бұлттары –Шыңдарынан қашқан елес,Шыңды бұлттан өзге жан басқан емес.Алатаудың ақ қары –Ақ түндігі,Ақ түндігін ешқашан ашқан емес.Жанымды сен жұбатшы..

Шұбатылған шұбар бұлттар –Шудаланған жүн секілді.Сыңайынан сыр аңдып қал:Сыңси шыққан үн секілді.Сыңси шыққан үні секілдіКеруен тартқан..

Ақша бұлттар ұқсап қалған ақ қарға –мөлдір ғалам, eркe тыныс, eркін дeм.Таңғалғам мeн алғаш көргeн шақтарда –шалғындар да қар-дауылдай жeлпінгeн.Түс..

Бұлттарды Балқан тауы жатты өңгеріп,Жап-жасыл жалпақ жаһан, неткен көрік!Үш күнде сағыныппыз көк Дунайды,Шыққанда Видин деген порттан келіп.Бұл Видин..

Бұлттардың Көкшетауда қалпы қызық –Кейде ару ақ көйлекті,алтын жүзік.Шыға сап маңғаз Көкше құшағынан,Барады көк аспанға қалқып жүзіп.Жарқылдап күміс..

Жонданып жота, жон-арқаң,Кеудеге уыз қонар таң.Сағыныш деген тұнық көл,Шүпілдеп көзге толар сан.Арманға алыс қол артам,Тиянақ жанға болар сан.Жамырап..