Өлеңдер ✍️

  20.07.2022
  61


Автор: Баян Тіленшина

Сағыныш

Сағынған мені кезіңде,
Еркіңді бер де сезімге,
Елестеп бейнем, көз ілме.
Табын сен тағы төзімге,
Жанардан маржан тамса да,
Езілме, ез боп сезілме.
Сағынған сені шағымда,
Сыр айттым хатқа шағына.
Мұң айттым сұлу сағымға,
Малынды кірпік лағылға.
Жымиған сен боп бір бейне,
Сағым ба, әлде бағым ба?
Қай кескін саған теңеспек?!
Бір сені асқар белес деп,
Әр мүсін сен боп елестеп,
Алдауы мүмкін емес деп,
Сағыныш қанат серпіді,
Ақындық шабыт емес тек!
Шық жуған жасыл жүздерін,
Інжулі бақтан іздедім.
Жүз жылдай өтіп жүз демім,
Жаңғырды көктем-күздерім.
Сағыныш – сары күн-алау,
Айналды жер боп іздерім.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу