Өлеңдер ✍️

Сөзге сараң, іске бейім,
ұмыт болды кешегіміз,
Ұйқы басып, түске дейін
жиналмайды төсегіміз.
Әзер тауып ішкен асын
сөз бастаған шешеніміз,
Күйттеп кетті қара басын
ел басқарған көсеміміз.
Төрт түліктен тұлдыр қалды,
егін егер тұқым бітіп,
Толып кетті ұры-қары
абақтыда үкім күтіп,
Елдің көбі елтең-селтең,
арақ ішіп, түтін жұтып,
Көрген дұшпан күлмей ме ертең
саусақ кезеп, көзге шұқып.
Мақтау айтса тасынатын,
дертімізді жасыратын,
Қонаққа бос шашылатын
«надан» едік, адам болдық,
Мешіті көп, мұсылманы аз,
пысығы көп, ысылғаны аз,
Арсызы көп, қысылғаны аз
берекесіз қоғам болдық ...