Өлеңдер ✍️

  19.06.2022
  87


Автор: Әділбек Ыбырайымұлы

Кабак. Шарап...

Шынылар шылдырлаған,
Далаң үйде – көк түтін, ырғын адам.
Дастарханы қайысқан, берекелі,
Бір-ақ күнде байыған тұлдыр ғалам.
Сөз алады әр тұстан білік-бедел,
Артыңды қыс, жайыңды біліп... бөгел.
Спортшылар шетінен, аңдамасаң –
Маңдайыңнан жасайды тіліп төбел.
Омырауы тырсылдап көзге ұратын,
Алма беті сезімді қоздыратын.
Құйымыр жас қыздарың бәрі осында,
Тым көңілді, байқасам, боз-бұла түн.
Жайғасыпты кіл жігіт керіскедей,
Бір-бір ару жанында періштедей.
Дүбінеді барлығы гүр-гүр етіп,
Көңіл қалмас мұндайда өрістемей.
Қақ төрінде чемпион Чебоксаров,
Құшақтайды жап-жас қыз жалап... сарып.
Өліп-өшіп сүйеді, аяр неткен,
Сезімі де сатулы – бәрі ақша анық.
Төгіледі шетелдік әуен басым,
Ындынына пенделер тәуелді, ә-ә шын.
Құшағына бір түссең шайнап жейтін,
Кармэн дерсің сыған қыз, әй, оңбасын.
«Абсолютың» байқатпас таң самалын,
Іштік...
Салдық шетелдің қаншама әнін.
...Жүрген кезде Семейде сейіл құрып,
Бекер, бекер Парижді аңсағаның.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу