Өлеңдер ✍️

Бәлені басқан аңдамай
Арлан-ай,
Арлан,
Аңғал-ай!
Қарсаққа құрған қақпаным
Қасқырды қапқан жалған-ай.
Қақпан-ай,
Қақпан,
Қақпан-ай!
Бір аңды екі қапқан-ай!
Тартқызған Оған қорлығың
Жаныма менің батқаны-ай.
Арлан-ау, сен де мойында,
Бір шындық мәңгі ойымда:
Жылтырақ қуып жоғалтқан
Рухым тұла бойыңда.
Күркіреп Аспан түнерсек,
Қолдады Тәңір тіленсек.
Үйіміз басқа болса да,
Үйірге қосқан бір емшек.
Тағысын жоқтап түз қалып,
Тәніңді кетті-ау мұз қарып.
Өз қақпанымды өзімнен
Ырылдайсың кеп қызғанып.
Қасиет тұтам кегіңді,
Тауысып қайтем деміңді?
Кектенем сенен бес бетер
Тілдесе біреу тегімді.
Көк дауыл едім мен де бір,
Көкжалым едің сен де бір.
Қос аяқпенен шойнаңдап
Өткізер болдың енді өмір.
Рухымды тауып іздеген,
Жібердім қайта түзге мен.
Жүресің енді, қайтесің,
Түлкілер салған ізбенен?!