Өлеңдер ✍️

  20.05.2022
  119


Автор: Мөлдір Дарханбаева

Күңгірт – күн, тізіліп моншақтай...

Күңгірт – күн, тізіліп моншақтай,
Өтуде. Ойларын жүз сүзген.
Үмітте кеудеме жол соқпай,
Адастым. Ізсіз мен...
Бойымнан байқалып ескі мін,
Сабырым отырды сазға тік.
Кетіпсің. Кешкісін естідім
Басқаның ошағын маздатып.
Шын отын жақтың ба басқаның?
Жүргем бе бейнеңе түкке еріп?
Сен жайлы жырланған дастаным,
Барады бүктеліп...
Қайтейін?
Мына өмір қатал-ақ,
Менің бұл шағылсын бір басым.
Жеке өзім сүйгенмен - махаббат
Отауын түсіндім, құрмасын.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу