Өлеңдер ✍️

Нұрлы Алматым қала берді
айналды да туыма,
ұшып кеттім ердім дағы
арманның аққуына.
Денсаулықтың арқасында шипалы,
түсе алмадым Алакөлдің
мөлдіреген суына
Жатты Алакөл жылт-жылт етіп
күн астында күмістей
жағалауға жеткен толқын
тұра ала ма күліспей.
Алыстардан аңсап келіп
құша алмаған қалқашын,
жандай болып тұрса егер де,
өкінбейді кім іштен.
Жат Алакөл, жата берші
жанарымдай жарқырап,
Көргенімнің өзі сені –
жарты дәулет, жарты бақ.
Құс та емеспін, адаммын ғой.
қалар едім әйтпесе,
шағалаң боп аспанында,
мәңгі-мәңгі қалқып-ақ...