Өлеңдер ✍️

Қара орманды жырлайтын, ақша бұлтты
Ақындар да бүгінде жоқ шабытты.
Қарқаралы басында – жалғыз арша,
Жапырағын жалмаңдап от шалыпты.
Қарағай мен шыршасы қапсырмалы
Талайларға осы орман бақ сыйлады.
Ақ балтырлы қайыңдар ажал құшып,
Көрден шығып жатқандай ақ сыйрағы.
Қара орманды қалың өрт жаусатқалы
Қаусап-қаусап қалғандай тау шатқалы.
Көрсетеді шошайтып аспан жақты
Қарағайдың күйелеш саусақтары.
Арса-арса болыпты аршалары,
Борша-борша болыпты шыршалары.
Қарағайдың шалыпты ұшар басын
Шайтанкөлдің шоршыған бір шабағы,
Менің аппақ көңілімді кір шалады...
Серік ақын, сен неткен көнтерлі едің,
Арманыңның көріпсің өртенгенін.
Орман күйіп жатқанда төбесінен,
Шайтанкөлді сен неге төңкермедің?!