Өлеңдер ✍️

Уа, қар сепкен, қар сепкен!
Құба адырда ғұмыр бойы зар шеккен.
Нұрлы күннен үміт күтіп бір ғана,
Құба адырға құлақ тігіп тұр мола.
Сен келер деп тағы күттім бүгін мен,
(Боз қаңбақ ем құба адырға жүгірген.)
Қаншама рет қалғып тұрды таулар да,
Қаншама рет бошалады құба інген...
Қанша жауды сол ақ қар!
Ашылмады парақтар, оқылмады кітаптар...
Уа, қаншама мен сендермен түнедім.
Қарағайға қарсы біткен бұтақтар!
Шығыс желі ызғарлы һәм сүркейлі,
...Шайыр ізін сұр тұмандар бүркейді.
О, сұр тұман, сұр тұман!
Бұғауыңнан құтылмақ боп бұлқынам.
Табыт сүйреп өткен керуендердің,
Қайғы жұтып тұрам қарап сыртынан.
Ең ұлы сол Жұмақ елесі үйірілген,
Мешіттердің босағасын сүйдім мен...
О, қар сепкен, қар сепкен!
Иығымды қажап бітті тар шекпен.
Бұл бес күннің мастығынан безініп,
Дүниені мен де сендей тәркі еткем.
...Діні берік Дәруіштей ибалы,
Бір сапарға шықсам ұзақ жиналып.
Сол моладай елітіп ғұмыр күйіне,
Мені күтіп жатса байтақ дүние...
Уа, түні аппақ, түні аппақ!
Бейіс елі қалсам сенде тұрақтап.
Хордың қызы емес маған керегі,
Зордың қызы емес маған керегі.
Асқақ-асқақ жырлар тыңдау үшін де,
Керек болса өздері іздеп келеді.
Кеттім енді,
Жерден де ауыр ойланып,
Бір үміттің жолын бекем байланып.
Тарки дүние!
Тұғырым ең қонақтар,
Мен келгенше басылады сол ақ қар.
Құрғатады жесірлердің көз жасын,
Дәруіштерден қалған ескі парақтар.
...Сол моладай елітіп өлім күйіне,
Бізді күтіп жатсын сайқал дүние...