Өлеңдер ✍️

Көне кітап қолымда,
Кем көрмеймін Құраннан.
Тең табылмас жолында
Иран менен Тұраннан.
Көне кітап ішінде
Сөздер үнсіз томсарған.
Жабырқаған пішінде
Жүрегіме жол салған.
Аянындай Алланың
Ақыл, нақыл – бәрі бар.
Ойлайтұғын ел қамын
Өсиет те табылар.
Арнап жазған халқына
Абызының тәпсірі.
Тұрған шақта талқыда –
Айтылатын хақ сыры.
Жолаушыдай жұртына
Жолды ғаділ ұстаған.
Қырбайланған қыртына
Көзге шұқып нұсқаған.
Сол кітапқа жүгінсе,
Елдің бағы ашылар.
Ғибратын кім ілсе,
Намыстанар, ашынар.
Амал нешік, әттең-ай,
Сол кітапқа ел керең.
Соқыр, мылқау жұртым-ай,
Құрдымдасың сен терең.
Көне кітап – көн тері,
Тісім батпас тіліне.
Мен де шерлі, ел шерлі,
Тілін құртқан тіріде!