Өлеңдер ✍️

Атаның ұлы - Әлмерек сәби нәресте,
Келеге келіп, кірерсің әлі кеңеске.
Үш ғасыр бұрын ұлтының қамын ойлаған
Әлмерек батыр әулиенің аты әлі есте.
Әспеттеп әжең Әлмерек қойған атыңды,
Жоралғы-жора тұздықтай, шіркін, татымды.
Жырымдап емес, ырымдап қойған ныспысын,
Әулиеден дарыр қасиетің болғай батымды.
Аңыздан келген Әлмерек бабаң кешегі,
Қапылған дауда – қаранар тілдің шешені,
Жортуыл жауда – аламан қолдың көсемі,
Көріпкел абыз, әулие болған деседі.
Шапағатымен шарпыпты, шіркін, аймағын,
Ойнатып құлын, ботасы менен тайлағын.
Ұлылығы шығар – үш ғасыр салып араға
Көтерген тағы Әлмерек ауыл байрағын.
Киесін абыз бабаның сөйтіп тағы ұқтық,
Тереңнен тартып тағылым сырын таныттық.
Шырағын жағып,
Пырағын салып рухының
Ұрпағын жебей үн қатып тұр-ау, жарықтық!
Әлмерек ауыл оттары жанған белесте,
Әлмерек батыр әулиенің аты әлі есте.
Бабадан қалған бақилық арман-тілекті
Апарар алға Әлмерек сәби нәресте...