Өлеңдер ✍️

Қарасаз күнделігінен

Төбесінен бұлт көшкен
түйдек-түйдек,
Қарағайлы,
орманды Елшенбүйрек.
Мұқағали жырлаған
Қарасазым,
Қарасуым,
мекені қаз бен үйрек.
Талшыбығың
төсіңде өскен билеп.
Түн түнеген тасына
Елшенбүйрек,
Жалау болған жаныңа
келсең күйреп.
Еңсең құлап
жеткенде етегіне,
Шабытыңды әкеткен
өрге сүйреп,
Қабақ шытпай
қасына келсең сирек.
Шыңдарына күн қонған
Елшенбүйрек,
Шатқалыңды
қарағай өскен түйреп.
 Қасиетті топырақ
Ақын жүрген,
Баурайында
Қарасу ирек-ирек,
Қамыс басқан жағасын
бүйрек-бүйрек.
Жылжып аққан
төменде сыршыл Кеген,
Шағала жүр
жағаңда кердеңдеген.
Жаяулатып төсіңде,
тіке тартып,
Сағынған
Мұқағали елден ерен,
Апаратын жол
саған белең-белең.
Жол жатыр
соңғы рет өзің кеткен.
Көпірің тұр
соңғы рет өзің өткен.
Самал жел,
салқын түн бұрынғыдай,
Елшенбүйрек
қалыпты өзгерместен.
... Сен ғана кетіп
қалған көз көрмеске.
16.07.2014 жыл.