Өлеңдер ✍️

Күй кешемін күзгі жаңбыр ұрғандай.
Тасқа тиді,
Тауға тиді сұрмаңдай.
Өзің еккен раушан гүлдер гүлдеп тұр,
Анам келіп гүлді сүйіп тұрғандай.
Жан едің ғой жұртты ойлаған сыйы мың.
Енді ұқтым ғой бұл жалғанның қиынын.
Аман жүрсең болғаның деп айтушы ең,
Керек емес дүниең де, тиының.
Кеткен жансың әулетіңе бақ қарап.
Өзің жайлы күнделікті ақтарам.
– Анам менің әулие екен, – деп жүрем,
Өзің айтқан сөздеріңді жаттап ап.