Өлеңдер ✍️

(Қайрат Байбосыновқа)
«Қарғам-ау, сен қалайсың мен дегенде»
Дегенде ән бүлкілдеп кең көмейде.
Баяғы бір махаббат мұңыменен
Пай-пай-пай!
Періштедей пенде кейде.
Бұл әннің шыққан кезі, заманы ескі,
Ал кәзір қоғам басқа, сана да өсті.
Ескі әннің ескірмеген мұңы бірақ,
Ескіру махаббаттың заңы емес-ті.
Ә, бәсе!
Сол екен ғой баяғы мұң,
Жүргені бойымызда бояуының.
Ә, бәсе!
«Қайрат қайдан қағып алған»
Деуші едім «баяғының қаяу үнін...»
Қайрат-ау, «Қарғам-ауға» салғанда сен
Мәңгілік мұңы өзгермес жалған кешем.
Кетердей махаббаттың мұңы өзгеріп,
Егерде «Қарғам-аудай» ән бар десем.
«Қарғам-ау, сен қалайсың мен дегенде»
Деп алып деміңді бір демдегенде
Махаббат мұңын көрген Адам болса,
Қарайды төбесінен пенделерге.