Өлеңдер ✍️

Қиял-қызық.
Аңдып жүріп әр ізді,
Қанат байлап жібереді адамға.
Өмір бойы көргім келген Парижді,
Ал, мінекей, тұрмын «Эйфель» алдында.
И чё?

Мен бұл сәтті күткен едім соншама,
Қарапайым темір екен кестелген.
Түсінгенім: қанша күшті болса да,
Барлық арман бітеді тек «ичёмен».

Қазір оның айтып жатам қайбірін,
Ещё ескісі алмасуда жаңамен.
Алматының бітіргім келд КазГУ-ін,
Үш арман да орындалды параллелль.
И чё?

Одан кейін қалай тоқтап қаламын?
Құлшындым кеп жақсы көлік мінуге.
Ақырында сатып алдым LADA-ны,
Әрине, ол жақсы емес.
Емес шығар көлік те.
И чё?

Солай болды үйлену де, бала да,
Оған кеткен кредитті де қайтардым.
Қалғаны тек қос бөлмелі баспана,
Бірақ, оны алған соң да айтамын
И чё?

және басқа армандар да көп менде,
Әрқайсысы өз кезегін күтеді.
Ичёлаумен, ичёлаумен жүргенде
Өмір деген негізгі «и чё?» бітеді.
И всё!