Өлеңдер ✍️

Ауылдан ұзай алмай алты қадам,

Жұрт анау жапырақтай қалтыраған.

Қиырға жету қиын деп жүргенде,

Апырай, өзі келді Алтын адам.

Келді, рас, асығыстау — бір-ақ айға.

Сондықтан мән бермедік мына жайға:

Баяғы «Алтын орда» болмаған соң,

Ат басын бұрған шығар мұражайға.

Мұндайда қапылдырмай қара түнді,

Қалайша қамдамайсың қанатыңды.

Алыстан алты жасар бала келсе,

Атасы сәлем бере баратын-ды.

Тез жеттік.

Тұла бойы жалтыраған,

Тұр асқақ,

Алдымызда — Алтын адам.

Тарихтың қойнауынан келсе туыс,

Қазақ па қарап тұрып талқылаған.

Тұра алмас тебіренбей еркін халық,

(Тағатсыз күтіп еді бұл күнді анық)

Бес ғасыр сапар шеккен бекзатымды,

Бас иіп, тағзым еттім, бөркімді алып.

Ұмыта қойған жоқпыз біз де өткенді,

«Желтоқсан» қар жастанып, мұз бөктерді.

Алаштың асау қаны бойында бар,

Бәлкім, ол бауырларын іздеп келді.

Қадірі азаматтың алтында ма, —

Сақтасын ата-баба салтын дара.

Намысы наркескендей болса қазақ,

Қымбат ол қарапайым қалпында да.

Көбейіп биік самғар ұл-қызы асыл,

Жас дәурен айтып жатыр халқыма сыр:

Жайлаған Алтын адам жазирада,

Салтанат құрады ғой Алтын ғасыр!