Өлеңдер ✍️

Жалт-жұлт еткен жарқырауық дүние,

Жанарды қариды.

Жалтырауықтың жалған күйі де

Жазған көңілге дариды.

Сыртқы сұлулық көзіңді арбайды,

Ішкі сезімдеріңді мас қылып.

Уақыт көшін уақыт жалғайды

Өзегіне мұңнан тас түйіп.

Бетперделер де жалықтырады,

Сырты мен іші үндеспей.

Гүлден көз жасы тамып тұрады

Қызығы болған бір кештей.

Жүректер бос та, суық қой мүлдем,

Ал ерін күйіп-жанады.

Шынайы сезім адасып жүр ме

Бәлкім, алыстап барады...