Өлеңдер ✍️

Бар арманын ақтарып,
Жылауға да шақ қалып.
Жазбақ еді жаңа жыр,
Таза парақ таппады...

Гүл қалаған көңілді,
Былғамаған кім қалды?
Жыр қалаған өмірді,
Ұрламаған кім қалды?

Өмір – осы, ешкімге
өкпелеуге болмайды.
Өз көркіне өзі таң,
Алыстағы бір ару
ойлады ма ол жайлы?

Абайсызда Аллаға
Антын бұзған сопыдай.
Жалғыз қалған сол ғана,
Жыр-дұғасын оқымай.

Қайда қалды арманы?
Қайда қалды ардағы?
Ол жүретін көшенің,
Бүгін шамы жанбады.

Шығарып та салмады,
Ешкім, оны тоспады.
Болмашыға алдану –
Бұл бағдарсыз босқаны.
Басқа пайда жоқ мұнан.
... Көше соңы – көк тұман...

Сол тұманға емінді,
Сорын жұтты қиялдың.
Өз-өзінен жерінді,
Өз-өзінен ұялды.

Бір сөз үшін өкінді,
Бір кез үшін опынды.
Сол көшенің шамындай,
Сөніп қалған секілді.