Өлеңдер ✍️

Барлығын айтып үлгерер ме едім,
Жалғыз ғана жол жырменен. 
Бейтаныс қызға гүл берер ме едім
Бұрын кезігіп көрмеген.

Мұз кәмпиттерді тау қылып қалап, 
Таратсам ба елге шетінен.

Тұрсам ба жұртқа аңқиып қарап 
Айнаның арғы бетінен.

Жанға айналсам ба есі жаңарған, 
Танымастай боп өзгеріп.

Жоғалсам ба әлде, есік жабарда 
Қазір келем деп сөз беріп.

Ақтарыла бір айтсам ба бәрін 
Мезі болардай тыңдаған.

Мазалап жүрген жайт сонда, жаным,
Жан-жағым түгел шырғалаң.

Шырғалаң ойдан жауап табар ма ем, 
Сұрағымды еске түсірсем.

Өлең жазбай-ақ тағат табар ма ем, 
Өзімді өзім түсінсем.

Күтуден дағы жалықтым, күнім, 
Күнім ауысып түнменен. 
Жан азабының ең ауыр түрі,
Не қыларыңды білмеген..