Өлеңдер ✍️

  08.02.2023
  389


Автор: Тұрдыхан Айдарханұлы

ЖАЙЛАУ КЕШІ  

 


Мұнарлы шың басына бұлты бұққан, 


Аңғарда өзен ағады бұлқынып сан. 


Құздан құлап кетердей шыңырауға, 


Хиялымның құстары үркіп ұшқан. 


 


Көкжиекке иегін сүйеген күн, 


Көкірегіңде жымысқы жиі өрер мұң. 


Қызыл сәуле ішінде құлпырады, 


Құлыншағы ойнақтап биелердің. 


 


Ебіл-дебіл егіліп есіл бұлақ, 


Арманының тартады көшін жырақ. 


Бесін кетер белгісіз жолаушыдай, 


Түн қойнына батады кешім жылап. 


 


Көз ұшында соңғы арай солғындады, 


Қарауытып өмірдің торғын бағы. 


Лағыл-жаһұт сырғасын жарқылдатып, 


Сылаңдайды аспанның хор қыздары. 


 


Сырғалардың ғажайып сыңғырынан, 


Күллі әлемге тарайды мұңлы бір ән. 


Жайлау кешін қызықта шоқылардан, 


Көрем десең дүниені бір қырынан. 




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу