Досыма арнау туралы Өлеңдер ✍️

Өмір маған беріпті бір досымды,Қарамайтын дауылға қар ұшқынды,Сірә оған татымас мың танысым.Қанша берген көмегі мен қарызбын,Махамбет пен Исатай..

Қос қақтым қанатымды самғауда да,Дос таптым жанып тұрар алаулана.Өмір – өзен өтеді мың өріліп,Біздікі тек жеткен күнді санау ғана.

33-ті сен бүгін алқымдадың,Кем-кетікке көмектен тартынбадың.Шумақтан да таусылып сарқылмадың,Бүгін міне орда бұзып, жарқылдадың.Досың сенің жаралы..

(тағдырлас досым)Кеудеңіздің түбінде зар жатқандай,Бұл тағдыр мына бізді шаршатқандай,Дұшпанға да ашық ойды ақтарасыз,Көңіліңіз аппақ таза қар..

Көңіл дөнен желменен жарысқандай,Одақ тұсы, шындыққа жақ қарысқандай.Кезде біздер СХИ-да Төлбасының,Арқасында болып ек танысқандай.Қызығы мол сол..

(Бисенге)Қатал ғой тағдыр, салады сынға, тергейді,Қапылыс сәтте қамшысын қатты сермейді.Қамықпа, досым, тосыннан төнген қырсыққа,Ажал да айтып..

Аттанып ең теңізге алып жолдама, Сол жолдама әлі сіздің қолда ма? Шабытыңды шыңдады ма өр толқын, Ақ көбігін аспанға атып долдана.Көк теңізбен..

Неге ғана шаттандың, дос, биіктен,Арманыңдай сол биікті сүйіп пе ең?Жерде жүрсең үндеместің бірі едің,Жан сырыңды жүріпсің ғой түйіп сен.Қуат қосып..

Алғашқы досым,Досымсың менің құн жетпес!Тағдырға алғыс арнадым:Аулада қармен бүлк етпес,Қосылып қоңырау мұң тектес,Естілсе келіп қалғаның.Періште..

(жан досым Жанарбекке...)...Сол баяғы тіршілік —Тағдыр тағы қарамады ұмсынып.Сүйген сайын сайқалси ма бұл Өмір,Құтыра ма, құшқан сайын..

Қиын сәтте табылатын қасымнан,Адал жанды таба алмаспын досымнан.Сен есіме түскен кезде әрдайым,Ойға батып, айтар сөзден тосылам.Талай рет сырымызбен..