Өлеңдер ✍️

Есіктің алды – ала жіп,
Қарайды қасқыр қадалып.
Ала жіп егер аттаса,
Ар-ұятын тастаса,
Қасқырлық кетер жоғалып.
Иттердің бәрін састырған,
Бұтына төбет шаптырған.
Бұзылмас серті бөрінің,
Ар-ұят үшін бас құрбан.
Ала жіп көрсе қорадан,
Ойланып қалар абадан.
Өз елін өзі тонаған,
Болса ғой сендей көп Адам.
Қасқырдың сертін ұғып көр,
Қасқырдай арлы жігіттер.
Ұлысты тонап бітті ғой,
Бұралқы өңкей ұры иттер.
Арыңды түгел жиғызып,
Арсызды бұтқа сигізіп.
Бөріден жігіт жиғызып,
Атамнан қалған Отанда
Кім салар бүгін қиғылық?
Отаннан кетіп барады,
Атамнан қалған игілік.
Семізді сойып сұраусыз,
Жүйрікті мініп қылаусыз.
Ұры иттер өршіп барады,
Қарғыбаусыз, бұғаусыз.
Тону мен талау айнала,
Күзетпес қотан бір итім.
Атадан қалған ақ дала,
Құритын болдың, құритын.
Аңсары жалғыз ар ғана
Шығып ап жота, айдала,
Қасқырлар қашан ұлисың?