Өлеңдер ✍️

  20.07.2022
  120


Автор: Баян Тіленшина

Анашым

Жүректен жүрегімді бөліп берген,
Мейірі бар әлемге көрік берген,
Анашым, жаным анам, жалғызым –сен,
Бар кезең, бар жағдайда еріп келген.
Анашым, алақанда тербеткенім,
Мейірім уызымен ерке еткенім,
Асқарым, аспан анам, дастан анам,
Табаны жер жұмағын басқан анам.
Ғаламда сенен асқан дана бар ма?!
Сен болып ойланам ой сараларда,
Келбетің көз алдымда күндіз- түні,
Хор қызы, ғалым жетпес жан анама!
Өсиет, өнегеңді сақтағанмын,
Ешқашан ала жіпті аттамадым.
Атыңнан айналайын, киелі жан,
Өзіңе перзентпін деп мақтанамын.
Жанарың жанарыма байланған ба?
Мен сенің болмысыңа айналғам ба?
Анашым, мархабатым, махаббатым,
Сағынам әр мерекем тойланғанда.
Астында жүрегінің сақтағаным,
Аялы алақанмен баптағаным,
Шексіз –ау, шексіз ана махаббаты,
Қияр-ау жан, өмірін Хақ—Тобаның!




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу