Өлеңдер ✍️

  22.05.2022
  107


Автор: Сəбит Бексейіт

Гүл мен қыз

Өзiңдi iздеп, әсем қыз, шарладым көп…
қалармысың ғұмырлық арманым боп?
Сенiң күмiс күлкiңдi есту үшiн,
сол жатаққа
мен бiрақ барғаным жоқ.
Тұрар мүмкiн бұл өмiр кешiгуден,
сұлулыққа сұқтанып өшiгуден?
Жоғалтумен жүрмiн мен аруларды,
табылады
көңiлдiң хошы кiмнен?
Қызғалдақ деп айтқам жоқ күздiң гүлiн,
күдерiмдi ездiктен үздiм бүгiн.
Көлгiрсiген көңiлдiң терезесiн,
кесiмiмен
шындықтың бұздым… түсiн.
Iздеп әуре болғам жоқ жұлдызымды,
кешкiртiп-ақ жүрмiн-ау күндiзiмдi.
Ақын болып аруға сөз айтпақ ем,
ақымақтың қолымен
гүл де үзiлдi…




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу