Өлеңдер ✍️
  17.05.2022
  108

Автор: Дәуітәлі Стамбекұлы

Гүл

Шығып еді бұлтиып,
Әдемі еді не керек.
Тұяғымен бір түйіп,
Өте шықты кебенек.
Өлді деген осы деп,
Етпетінен жығылды.
Көңілінен өшіп от,
Келер күннен түңілді.
Бір уақытта күн қызған
Ұстап нәзік белінен,
Самал келіп тұрғызған,
Құлап жатқан жерінен.
Шүкіршілік оған да,
Алып қалған өмірін.
Содан кейін самалға
Өзі ұсынды ерінін...


  гүл Дәуітәлі Стамбекұлы өлеңдері Дәуітәлі Стамбекұлы

Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Қарап көріңіз 👇

  Бала тоғай ᐈ
  Көктем келсін әр үйге... ᐈ
  Оңтүстікте күн де ыстық, көңіл де ыстық... ᐈ
  Қысқы сағыныш ᐈ
  Көктем қуанышы... ᐈ

Пікір жазу