Өлеңдер ✍️

  09.05.2022
  102


Автор: Сабыр Адай

Қансонар тірлік

Бұрқырап міне жел тұрды,
Жер таянып ел тұрды.
Жұтып алды ақ кебін,
Қарғанған қара кемпірді.
Даланың түсі өзгерді,
Боларын солай сезгем-ді.
Безілдетіп зіл басты
Жүрек те деген безбенді.
Ажалдың күміс шынжыры,
Үзеді үзсе жыр мұны.
Қансонар қара тірліктің –
Бұл да бір аппақ шындығы.
* * *
Немере сүйдім сүйіне,
Тербеліп Тəңір күйіне.
Үйіріменен үш тоғыз,
Олжа бір келді үйіме.
Көңілім көктен түспеді,
Өңім бе, əлде, түс пе еді.
Санаулы досым шаттанып,
Дұшпаным саусақ тістеді.
Іңгалап жатыр жүрегім,
Төгілген сəуле, нұр едің.
Бас идім саған болашақ,
Мен сенсіз жаным кім едім.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу