Өлеңдер ✍️

Ол «нарықтан» күтпеген бе тәтті үміт?

Жан жарасы кетті ме әлде асқынып?

Біз тұратын жатақхана артында

Жіпке асылып жан тапсырды жас жігіт.

Тұрды жұрт та қара күздей күйге еніп,

Өнерлі еді ол, - деді біреу именіп, -

Соңғы кезде жұмысынан қысқарып

Жан болатын жүрген әбден күйзеліп.

- Өнер қуар заман ба бұл, әсілі?

- Пұл таппай ма болса  өнері, ақылы?

- Жар, баласы жылап қалды-ау, -  деп жатты

Жатақхана еркегі мен қатыны.

Жетті арбалы сұр мәшине аптығып,

Шықты ішінен шылым шеккен қос жігіт.

Мәйітті алып, ырғап-ырғап тұрды да,

Тастай салды арбасына лақтырып

Айыптыны тым алыстан іздеме,

Бәлкім, кінә жатқан шығар бізде де.

Мәйітхана жаққа қарай саңғырлап

Көк арбада кете барды мұз дене.

Түстеп тани алмай жүрген асылын

Сен не деген парықсыз ең, ғасырым!

Сүйген құлға өнер бердің, енді, Аллам,

Тәуір қылып бере көрші ақырын.