Әбіш Кекілбайұлы (Алпысқа аяқ басқанда)

"Алпыс, алпыс" дегені осы ма еді,
Қалтаңдаған талтақ бұт мосы ма еді.
"Бір кең сарай" деп жүрген дүние шіркін,
Құлазыған қойшының қосы ма еді?
Жайнақтаған жаз жайлау көшкені ме,
Ойнақтаған от дәурен өткені ме.
Көкжиекті бұлыңғыр....
Өлеңдер
Толық

Әбіш Кекілбайұлы (Алматыда, күзді күні, бульварда)

Күз келіпті - ау... Маңай түгел сап - сары,
Жадап - жүдеп қалған екен бақ тағы.
Қоңыр қаздың қаңқылдаған дауысы
Қайта - қайта "қош сау бол" деп қақсады.

Күз келіпті - ау... Маңай түгел сап - сары,
Жадап - жүдеп қалған екен бақ тағы.
Қоңыр қаздың қаңқылдаған дауысы
Қайта - қайта "қош сау бол" деп қақсады.
Теректер де жұлдырыпты....
Өлеңдер
Толық

Әбіш Кекілбайұлы (Аласарып кетердей көп қой қауып)

Аласарып кетердей көп қой қауып,
Алатауға қарайын ауық-ауық.
Алатауға қарасам ауық-ауық
Кетеді екен оны да мұнар жауып.
Мұнар жауса асқар шың ауық-ауық
Жоғалады кеткендей дүние ауып.
Көзден ұшқан асқар шың ауық-ауық
Жарқырайды қайтадан....
Өлеңдер
Толық

Әбіш Кекілбайұлы (Іңір сембей іргеге кеп құлаған)

Іңір сембей іргеге кеп құлаған,
Сұр сәскеде "сүт іш" десе, жылаған,
Бұлданумен ғұмыр кешкен бұладан
Көнтерісі көнбіс болған бұл ағаң.
Көнбіс болмай, қайтушы еді бұл ағаң,
Жер түбінде желкектей боп сұлаған,
Қыршын боздақ қылғына....
Өлеңдер
Толық