Мәшһүр Жүсіп Көпейұлы (Беташар)

Келін күйеудің үйіне келгенде, сәлем салып отырады. Күйеудің туғандары, ағайындары бәрі отырады. Онан соң бір кісі ағаштың басына бір асыл бұйым шүберек байлап алып шығып отырып, келіннің басындағы бүркенген желегін көтеріп, бетін ашып, былайша өлең айтады:

Айт, айт, келін, айт, келін,
Атыңның басын тарт, келін!
Сауысқаннан сақ, келін,
Жұмыртқадан ақ келін!
Кер биенің-құлыншақ,
Салбыраған....
Өлеңдер
Толық

Мәшһүр Жүсіп Көпейұлы (Мешіт зары)

Бір мың тоғыз жүз және он үште жыл,
Жылдың атын биылғы сиыр деп біл.
Он төрті апрельдің сөйлеген сөз
Мешіт пен медреседен бір шыққан тіл.
Қорлықта тұрғандығын көзім көріп,
Аяумен өз әлімше.....
Өлеңдер
Толық

Мәшһүр Жүсіп Көпейұлы (Дауасыз дерт)

Ағайын барды күндеп көре алмайды,
Жоқ болса, жомарттық қып бере алмайды.
Кәнеки, бермегенің сол емес пе,
Білмеген-білген тілін неге алмайды?
Екі көз бір-біріне дұшпан болып,
Болса да қандай.....
Өлеңдер
Толық

Мәшһүр Жүсіп Көпейұлы (Тоғай бойында Едіге баласы Бейсенге біреудің айтқаны)

Тоғай бойында Едіге баласы Бейсенге біреудің айтқаны:
Сенің әкең - Едіге,
Сарнаушы еді еліге,
Зарнамасқа бола ма,
Қызыққан соң төс пен теріге?!
Абақтыдағының зары
Бастайын «Бисмилладан» - Тәңірім атын,
Жазайын төрт жігіттің....
Өлеңдер
Толық