Бөлім: «Нақыл сөздер»

Оқырман не бəрінен хабардар, не ештеңе білмейтін болуға тиіс.

Таза «иə» болмайтыны тəрізді, таза дарын деген де болмайды.

Ең бір сеніп қалуға болмайтын нəрсе – тарихтың метафизикалық ұстыны.

Деректің өзі – теория: сипаттап берсең болғаны.

Нүкте қашанда қалауыңызға қарай қойылады.

Тілге бұйырған тағдырдың өзі – тəннен бөлініп шығу.

Бір мезгілде əрі талдап отырған мəтіннен көз жазып қалмау, əрі өзің тапқан дүние боларлық бірдеңе жазып шығу – мүмкін емес.

Жай-жапсарын толық тəптіштеп əңгімелеу деген – маңызды деталь дегеннің бəрін сүзгіден өткізіп, сұрыптауға жатады: яғни цензура жасау деген сөз.

«Жекелеген қайта құру» деген болмайды: ол – барлық жерде бірдей жүзеге асуға тиіс құбылыс.

Ортақ ереже болмаса – ешкім ешкімге ешқашан ортақ кеңес бере алмайды.

Əдеби дəстүрдің тілдің өзімен таласып, оның сыртынан да бірдеңе тауып алғысы келгенінде тұрған ештеңе де жоқ.

Кітаптың соңы – жазудың басы болмайды.

Лениннің «əулиелігі» – Мəскеудің Иерусалим атанғаны сияқты.

Тəжірибе жинақталса болды, басқа бірдеңеге сілтеме жасау деген де сумаң етіп шыға келеді.

Тарихта ұдайы осылай болып тұрады: ол алға қадам жасаған еді, сол үшін əлденесін құрбандыққа шалуға тура келді. 

Кейде тура бастан ұрғандай дөрекі ұрандармен көшеге шығуға тура келеді.

Өз тілінде сөйлеу – тəржімə талап ету деген сөз.

Тілден де тыс бірдеңе бардай көрінетін бірдеңе бар екені анық: бəрі қалай айтуға байланысты.

Бір нəрсені қалпына келтіру үшін жаңа құрылымды бұзу керек болатын кез де аз емес. 

Оппозицияны қайта құру деген – алдымен белгілі бір сəтте иерархияны аяғын аспаннан келтіріп айналдырып қою.

«Иə» қайталауды қажет етеді.

Ара-тұра пысықтықтың да ішкі түйсікке сай тапқырлық танытып, дұрыс таңдау жасай білудей көрінетіні бар. 

Кейде сырты қаншалықты сабырлы болса, іші соншалықты буырқанысқа толы құбылыстар кездеседі.

Бар жерде барлық жағдайда тек айырмашылық пен ізден кейінгі із ғана бар.

Ойынға айналған жерде ой да ештеңе айтқысы келмей қалады.