Қаражаоғлан туралы Өлеңдер ✍️

Қасың да сенің қап-қара,Қап-қара тағы көздерің.Өлуге тұрам шақ қала, Өзіме жетпей өз демім.Қап-қара жаулық байлап ап,Тұрасың күліп бақшада.Жатсам-ау..

Басыңда да əйгілі қарың бар,Сен жайлауымның замана таулары. Қайратым бар ма шықсам басыңа, Қалмады сабырым, амалым таулар.Жаңбыр жауар, жасыл шөптер..

Бір сұлуға кезігіп ем таңертең,Сол боп шықты қылығы бал жанеркем.Мұндай сəтті көрген жоқ-ау əлі өлкемОмырауына жұпарлы қондырды мені.Қаршығадай..

Өте бер жалған дүние,Қонғанның көшер жолы бар.Адам да егін секілді,Мезгілі жетсе орылар.Маңдайға жазған жоқшылықҚысқанда келіп шекені,Қапастағы..

Сұлуды сұлу демеймін,Менікі түбі болмаса.Азабын оның көрмеймінҚолыма келіп қонбаса.Жүргені маған не керек,Жүректі қайғы торласа.Той тойламай..

Қадірлі Аллам, саған сендім сенгендеМұқтаж қылып қайнатпашы сорымды.Жаннатыңды нəсіп еткін өлгенде,Қылкөпірде тоса көрме жолымды.Қақпамызға қара бура..