Мехмет акиф эрсой туралы Өлеңдер ✍️

Ей, жолаушы, тоқташы, сырласайық отырып,Жүрегімде бір зар бар, жүретұғын өкініп.Мына мендей торыққан жан бар ма екен өмірде?Ауыр қайғы, баспашы..

Зорлықты қолпаштап, залымға жалынбан,Қашан да жанымнан жақсылар табылған.Бабама тисе кім, өлтірем қолыммен,– Не айтпақсың, оныңмен?– Қуамын ол итті..

Қарсы беттен шықса да Əзірейіл күркіреп,Хақтың жолы оятар ұйықтағанды сілкілеп.Соңғы шейіт өлсе де, алған беттен таймаймыз,Қарсы келген дұшпанды түре..

Қолымнан не келеді? Тіл байлаулы,Ешқашан кешпеп едім, мұндай қəлді.Мұсылмандық – оянбаса, Исламды кім білер?Топыраққа айналған ба, бір кездегі гүлді..

Қорықпа елім, ал қызыл ту, енді мəңгі желбірер,Жер ошақта қалған шоқтай, ұлтымызға өң кірер.Бұл Жалғанда басқа күш жоқ, жұлдызымды сөндірер,Ол –..

– Алыңыз, кофеңіз, мінеки? –Жас қызға бұрылып қарадым.Ауылдың аруы əнеки,Нұр сүйген, күн сүйген жанарын.Тап-таза даланың гүліндей,Ауылдың аруы..

Жүріп келем, өзендерді көремін,Жүріп келем, жапырақтар теремін.Жүріп келем, жасыл жайлау май тамған,Жүріп келем, егісті алқап жайқалған.Бір əйелдің..

Отандасым, жас терекке балта шапқан оңбайды,Қу ағаштар бар емес пе, оның жолы болмайды.Сен одан да қу ағашты шаппайсың ба, қарағым,Қандай суық, қарс..

Ей, Түрігім, сенің қолың қуатты,Жартастарды күл-талқан ғып уатты.Найзағай боп жауларыңды өртедің,Иран, Қытай, Үнді, Мысыр дегендерСені көріп, жер..