Имашхан байбатырұлы өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Оу, Көкшетау!Жер-жаһанға мəлімдім,Жер əлегін жеңсеңші.Ақаныңа біткен асқақ əніңнің,Бір əуенін берсеңші?!Қойныңдағы шежіре мен жұмбақтың,Миға салшы..

Шынарың да көгілдір,Мұнарың да көгілдір.Жалының да көгілдір,Сағымың да көгілдір,Шуақ болып төгілгір,Аспаның да көгілдір.Тастарың да..

Биік еді Көкшенің аты қандай!Жыр арнасам деп едім қапы қалмай.Болмады оным,Жақсы жыр жаза алмадым,Аты менен затына татығандай.«Жеке батыр» жеткендей..

Сиырып бұлтын тастадыСұңқарлар ұшқан аспаны.Сұлу бір биді бастады,Сұңғыла туған жастары.Құлпырып шығар айына,Құба бел, құла сайы да.Құт мекен жағып..

Алматым, асылым-ай, мұратым-ай!Аңсарым саған ауып тұратыны-ай.Жүрегім өзің жаққа алас ұрып,Бүйрегім саған қарай бұратыны-ай!Алматым, алтыным-ай..

Алау шашып тұрған шағы еді айдың да,Сен де он бесте ең, он бесі майдың да.Қобда өзеннің жағасында, жасаңда,Отырған ек қатар қарап айдынға.Құшағымда..

Тебінгендей бола қап теңге құлақ,Салындыдай сандалып сеңге құлап.Нелер сыпсың сөздерді естісең де,Мен айтты дегенге сенбе бірақ.Досқа досты табынтып..

Тауымның қойны толған шынар болса,Орманға ойлы жүрек құмар болса.Шыдар ма төбе құйқаң шымырламай,Бір талын сумақы қол жұлар болса.Тауымның қойны..

Көңіліндей халқымның,Жарқырайды ақ басың.Кім біліпті алтынның,Сенде бұғып жатпасын.Тереземнен қарасам,Сені көрем еңселі.Таптырмайтын арасан,Болар ма..

Сенің нұрың – жанымда аққан ағын,Сенде жанған, туған жер, бақ талабым!Сеніменен баймын да бақыттымын,Сеніменен өзгеге мақтанамын.Сенің əнің жасымнан..

Қызықсам мен бұлақтың күлкісіне,Қызықтың сен таудағы гүл түсіне.Жалт етіп алдымыздан тұра қашқан,Бұлт арман қырдың қызыл түлкісі ме?Ай батып бір..

Адалдық болып сарқылар,Ақ көңіл, абзал қарты бар.Жақсылық істеу арманы,Жайы жоқ одан тартынар.Қиялы самғап жоғары,Тұңғиық ойға шомады.Тереңді ғана..

Өмірі қызық-ой ғой жолаушының,Қалады қолын бұлғап сонау шыңың.Аспаның ақша бұлтын қауырсындай,Көтеріп төбесіне ауырсынбай,Қалады қолын бұлғап сонау..

Өзіңсіз қалай жаным баптанамын,Іздейді көкіректен аққан ағын.Іздейді сағынышқа толған жүрек,Қайдасың, қара көзім, ақ тамағым?Өз атың жаттағаным..

Күннен ізде нұр сəулесін құлатқан,Қырдан ізде қызғалдағы гүл атқан.Ізде мені гүл үстіне шық тамса,Ізде мені алға асыққан бұлақтан.Сұра мені көлде..

Арқасына ақпанның мұзы қатқан,Өзен едім арнасын бұзып аққан.Махаббаттың алдына бас идім де,Жігіт болдым қыз сүйіп, қыз ұнатқан.Теңіз едім толқыннан..

Киінді неге асығыс дала тынбай,Тойынан құрбысының қалатындай.Жүгірді бұлақ неге қырдан ойға,Алдынан ана күтіп алатындай.Қашатын тымақ алып атқа..

Қайыңның қарға малып толарсағын,Қыс келіп, дірілдеген қонар сағым.Қайтпайсың бірақ үйге, сен – анашым,Жатасың көбейтумен томар санын.Қыстан соң..

Таң боп тудым бұрын – соңды атпаған,Күн боп тудым мəңгі бақи батпаған.– Бала туды – деп қуанды ата-анам,«Бала» деген сонда қойған ат..

Түсінсең кеудем – көрік, от қой демім,Сырларым айтылмаған көп қой менің.Жатыр ғой сонау қырда есіл əкем,Жамылып жер үстінің көк көйлегін.Бұл жырдың..

(Тəмен Байбатырұлына арнаймын)Қызылтөбе – сөнбейтін қызыл жалын,Қуанғаным, күлгенім, қызғанғаным.Қызылтөбе – мендегі қыршын жастық,Қызылтөбе –..

Көңілім бар тірліктен безінбеген,Сырларым бар ұқпаған, сезінбеген.Əбігермін жүректі жырлатам деп,Осынау бір тұп-тұнық кезімде мен.Қайратыма қайралған..

Анасы тіршіліктің – ұлық едім,Айнадай мөлдіреген тұнық едім.Алтайдан Қара көлге сапар шегіп,Талай жыл сол сымбатпен тұрып едім.Ол кезде сынапта-ақ..

– Төңкерісшіл жауынгер дəстүрі бар,Ежелден -ақ қажырлы жастығы бар.Біз білеміз қазақты еңбек сүйгіш,Еңбегінің еселі тасқыны бар.Алған беттен..

Нар-ағам, бозтарланым, ақайылым,Ай – əжем, алтын – анам, арай – інім.Жан досым, жарқын құрбым, бал-бөбегім,Армысың, асыл туған ағайыным!Əжелер – ақ..