Жарылқасын аманұлы туралы Өлеңдер ✍️

Жомарт Алла саған бәрін беріпті,Елік мінез, сұлулықты көрікті.Елжіретер ерке назды ерікті,Дарынды ғып, жалынды ғып жаратып.Ризығыңды үстемелей..

Қайран өлең қашырды да ұйқыны,Ұйқы шіркін шығарады ұйқы-тұйқыны.Самайдың да қыраулары молайып,Көздің алдын басты әжім қиқымы.Көмейде сөз жетіп жатыр..

Мені өзіндей көр, достым, жаны бөлек демесең,Сен қуансаң қуанып, айдарымнан жел есем.Өзіңді ойлап мен бүгін біраз жасқа қартайдым,Өзінді ойлап..

Ризамын құбылыстың бәріне де,Көгілдір көктем, қыстың кәріне де.Тағдырым тақия емес басымдағы,Кезігіп, кез боламын әлі неге?Жалғыз ой – бұл өмірге..

Тұңғиық көкте нұр шашып, жұлдыздар қанша самсаған,Жұлдызын іздеп қайда деп, қарайтын шығарбарша адам.Шынары ма едің шындықтың – шырқаудан..

Алдыма алып әлпештеп, жасымнан шерткен сырласым,Жүрегім менің бар болса, пернең боп сенің жырласын.Жырламай қалар сор перне шанағы бір күн..

Өзіңсің ақын, түн бойы тұңғиық ойда жататын,Бір шумақ сырлы жырменен қарсы алып таңды ататын.Сайраса құстар сан түрлі сыр түйіп тыңдар сен ғана,Күй..

Өлеңдерім, өмірлік жан асылым,Табар бір күн өмірден жарасымын.Әрбір сөзі – дүрсілі жүрегімнің,Әрбір сөзі – жанарым-қарашығым,Жан асылым өлеңім –..

Саулығың керек сеңдердің, көген көздерім,Бастағы бақыт, алдағы шаттық – өздерің.Еңсемді басса қиналған кейбір кездерім,Еңсемді менің көтеріп жүрген..

Жастық шақ өтіп бара ма,Сағымға сіңген құйындай?Бастапты самай ағара,Тәңірдің тартқан сыйындай.Сарғайып гүлзар бақтарым,Солмақ па лала..

Шабыт – шаңырақ, сөз – уық, ойың – жайған кереге, Осы үшеуі жымдасып айналар бүтін денеге.Қисынсыз шумақ қыстырып,жұлқа тартса желбауды,Ұятқа өлең..

Мен болып, досым, қарашы дарқан өмірге,Мен болып, досым, қарашы барлық көңілге.Араша түскін, жазықсыз жапа шексе жан,Қайғысын оның көруің мүмкін өзің..

Желпінткен туған жердің белендерін,Тербеткен айдын көлдің тереңдерін.Мендегі ыстық құшақ сағынышпенАймалап өлеңдерім көрер ме едің,Алауын жүрегімнің..

Сар дала, сағым жортқан, құба белім,Қия алмай мойнымдағы бұра бердім.Кір жуып, кіндік қаны саған тамған,Бабамның бабасының тұрағы едің.Сар дала..

Күнде ертең деп, күн артынан күн өтті,Күйбең тірлік, күйрек ойлар жүдетті.Алматыға көшем-көшем деуменен,Жаз да жылжып, жабығыңқы күз өтті.Жарау атты..

Ұйқысыз өтті сан түндер сарғайып өтіп сары таң,Ойлардан шығар ормандай арса-арса болып арысам.Зымырап, жалған дүние сен қанша жүйрік болсаң..

Өзім барда,Бар менде:Бақыт, байлық, ырысың.Өзім барда,Бар менде:Алтының мен күмісің.Өзім барда,Жоқ демен:Барлығы да бар менде,Жоқ дегендер..

Барды – барға,Нарды нарға теңегін.Көтермейді қайық жүгін кеменің.Ақылдымен бір туса да ақымақ,Ақымақтың істей көрме дегенін.Мұңлы мұңынМұңды ұғар..

Ер де арып, еңкейіп тынады екен,Тұлпар – тулақ, қозы көш – құла мекен.Тас та еріп, табаның тайғанақтап,Болат семсер майысып сынады екен.Дер кезінде..

Жоқшыдай жоғын іздеген,Жолаушы жанбыз біз деген.Қалмады орман сүзбеген,Қалмады сулар жүзбеген.Жалыны қайтты, жаз өтті,Жақындап қалды-ау күз..

Жақсымен, жаманмен де,Жомартпен, сараңмен де.Жолдас боп жүрдім талай,Адалмен, араммен де.Жаманның кесірінен,Қағылдым несібімнен.Жаттан дос, жақын..

Кездерім көп аяқты шалыс басқан,Шалғандар да көп екен алыспастан.Қалғаным да көп екен қатар шауып,Озғаным да көп екен жарыспастан.Шалғандарға аяқтан..

Аялай бер, домбыра, арманымды,Сен жақынсың жардан да жанға мұңлы.Менде өшкен сезімді қайта оятып,Қайта атыр көрмеген таңдарымды.Шабыттанып шалқиын..

Қалқайып есегінің құлақтары,Бұл қарттар жібермейді құр аптаны.Бір тобы құтты болсын айтып жүрсе,Бір тобы асқа аттанар жырақтағы.Жайлысын қараңдаршы..

Үлгі еттім ұлылардың қасиетін,Кішімін жасы үлкенге бас иетін.Қаратып жерге тағы кеткенім жоқ.Қонақжай қоңыр үйдің ас иесін.Болса егер өткен-кеткен..