Қадыр әлімқұлов туралы Өлеңдер ✍️

Туған жерiм,Алтын бесiк – шаңдағым,Қайда жүрсем сен есiмнен қалмадың.Жыр-əн самғап,Қиял жалғап жататын,Тамылжыған таңдағы үн.Болған шығар алаң күндер..

Өтер өмір өртке тиген дауылдай,Саралаумен фəни менен бақиды.Өткен күндерТуып-өскен ауылдай,Өтер өмiр өртке тиген дауылдай,Таңғы саумал таңдайыма..

Ен дала,Көсiле түскен кең дала,Дүрлiгiп дүние жатқанда,Дүркiреп тұрдың сен ғана.Күй-ағын,Төсiңдi тiлген тұяғы,Тұлпарды ойда тiрiлтiп – Мүсiнiн мыстан..

Ұлан дала, Құлан дала – көсiлген,Көкiректе самал болып есiлген.Қу тiршiлiк қайғы уын тамызса – Қыран дала көңiлiмдi өсiрген.Сайын дала сағым – қанат..

Арналған саған жырым,Алтын далам,Ойымда оттай болып жалқындаған.Өзіңнен сынық сүйем ұзар ма едім,Сеніммен жүк артпаса халқым маған?!Еңсемді көтерейін..

Туған елдің тұнық жанын жыр еттім,Ырғақ еттім дүрсіліне жүректің.Əдет-ғұрпын,Салт-дəстүрін ту қылып,Тірлігімді түлеттім. Туған жердің бір шыбығын үй..

Сағымға сiңiп,Мөлдiреп,Алыстап кеттi-ау гүл-мекен.Селеулi қыр да селдiреп,Жəутеңдей қарап тұр ма екен?Өзiмнен өзiм қашқандай,Шығандап мен де кеттiм..