Ибрагим иса өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Ақын болып тудым екен неге мен...мен туғалы күркіреді күн неше...Еріп кете берер ем, бір досым кеп «жүр» десе.Өз жүрегім бағынбайды өзіме,Пешенеме..

Әңгіме айтқан сияқтанып кереңге,Жылдар келді, қонақ сынды күтпеген.Бір ісімді бітірдім-ау дегенде,Тағы бір іс шыға келер бітпеген.Батпан ойлар..

Ойымдағы барымды айтатұғын жоқ шамаАуыратын дәрімді сатып ішем ақшаға.Орынымнан шақ тұрып, бас айналып құладым.Жүрегімді лақтырып жібергім кеп..

Сен маған сенбейсің бе, сенесің бе?Шақырсам келмейсің бе, келесің бе?Өшпейтін әнім қалсын, жырым қалсын,Дүние-ай, «Қарауылдың» төбесінде. Жол алыс..

Өзімнен өзім сыр таптым,Өле алмай жүрген сырқатпын.Шіріген картоп сияқты,Бұрышында қалған бір қаптың.Өзімнен өзім тістенем,Шарабым да тұр..

Менің миым барлық мидан басқаша,Ей, дәрігер, болмайды оны ашпаса.Құдай болып кететұғын түрім бар,Бір милаудың миына әкеп қоспаса.

Еңбекпен нан табу керек, тапқан дәнді жерге сеп.Тұлпармен тек шабу керек, шаппаған соң – ол да есек.

Тарылып барады тіршілік өресі,Жандардың үстінде – аңдардың терісі.Бөрісі болғанмен, азайды арланы,Ел іші болғанмен, азайды серісі.

Тағдыр талай сүріндірді, құлатты,Орным жоқтай тиянақты, тұрақты.Небір қиын сұрақтарды шешсем де,Шеше алмаймын кейде оп-оңай сұрақты.Бір суық жел..

Күні жетпей тартылған теңіздер көп,Өшкен ізді жалғайды тірі іздер көп.Алаңдайсың өмірдің өткеніне қарайлайсың артымнан кім іздер деп.Қуаныштан..

Асықпасаң тарқатам деп шеріңді,есігіңмен теңестірді төріңді.«Ақылдылар артық» деді бір патша,бір патшаға адам артық көрінді. Теңестірді теңізің мен..

Шаршап тұрмын.., ақыл сұрап қинама.Шарабыңнан құй, кәнекей, құй, бала!Бұған дейін сыйлап жүрсең.., құба құп,Бұдан кейін сыйламасаң, сыйлама.Оңды..

Ақбоз үйді үлпілдеткен,Боз даланы бүлкілдеткен.Қуанышты күлкің – көктем,Әсем едің, шіркін, неткен,Наурызым!Құлпырады сәнді бақтар,Жұлқынады..

Бұл жүрек не болады бара-бара, сыймайды қалаға да, далаға да.Дүрсілдеп шыға келді, міне, тағы, бүлкілдеп жатыр еді жаңа ғана.Кей-кейде аяған боп..

Жаным, мені несіне қызғанасың,Қызғаныштан жүрегің мұздамасын.Қызғанғанмен көңілде ештеңе жоқ, қыздарға тек қараймыз қыз боғасын.Жаным, мені несіне..

Бел байладым айтуға бүгін бәрін,Көп нәрсені кезінде ұғынбадым.Өзімді өзім кей-кейде ауасы жоқҚұмыраның ішіне тығындадым.Тығындадым тынысым..

ІБір таныстан жүрген жұртты босқа алдап, хал сұрап ем, қайқаң етті басбармақ.Бір танысқа әзіл айттым,Күлмеді,– Бірдеңке тап,– Бас ауырып тұр, –..

Ай жарық,Отырмын ояу,Қараңғы түспегендіктен.Қаламым жылжиды баяу,Ойларым піспегендіктен.Қиялым қарсы аққан кезде,Көңілде дауыл басталды.Жалғыздық..

Ақыл – ойдың қорғаны, оймен талай ми қатқан.Арамзаның арманы; қағып өту сирақтан.Қиындықтың бар мәні – ағартады шашыңды.Айлакердің арманы – тасқа..

Аңдар жайлы аңыз жазсам деп бұрын ойлаушы едім, оймен талай өтті күн.Тыныш жатқан көңілімнің тыншын ап, сол ойыма қозғау салды бір сұрақ:– Айтшы..

Қажеті қанша жарық дүниеге реніш пенен өкпенің,Тұқым боп түсіп,шыбық боп өсіп, әйтеуір әрең көктедім.Адамдығымды өлшейді қазір ақшамен біраз..

Автобуста.Қызып алған.Бүкіл елдің көзінше, кеше біреу «Қымбатшылық» деп көкіді өзінше.Сосын әлгі автобустың артқы есігін түсті ұрып,бейшараның..

Қанағат етіп барға да,Қанағат етіп жоққа да,Рахым күттік Алладан,«Құдайға шүкір!» деп қана.Өмірге екі келмеспіз,Сақтасын бәле-жаладан.Аш болсақ дағы..

Өліп-өшіп әйел ғашық болмасын...Өліп-өшіп ғашық болса ол саған,Бар дүниені ұмытады қоршаған.Жібітеді Жылытады әйтеуір,Мейлі, тіпті, жүрегің тас болса..

Намысымен келді-дағы бетпе-бет,Жүрді-дағы өз-өзіне өкпелеп.., шешіміне арқа сүйеп кеш кірген, ақылдаспай ешкіммен, бір жас актер тастап кетті..