Тар туралы Өлеңдер ✍️

Жүрегім кеудеме сыймайды,Кеудем бөлмеме.Бөлмем үйіме сыймайды,Үйім дүниеге.Дүнием əлемге сыймайды,Əрдайым осылай қинайды.ҚасіреттенМылқау болып қалып..

Мәңгіліктің аясы да тар маған,Билік құрсам: аздық етер, бар ғалам.Сонау, сонау ғарыштардың қойнауы –Жайлау шіркін, қона жатып, шарлағам.Бәрі сонда..

Тарылып барады тіршілік өресі,Жандардың үстінде – аңдардың терісі.Бөрісі болғанмен, азайды арланы,Ел іші болғанмен, азайды серісі.

Біреу ерте, біреу кеш – Бұл жалғанда кім өлмес?Қысқа өмірде болғайсыңБір-біріңе тілеулес.Тұсау ұзын, шідер босБолғанымен түк өнбес.Тар ноқтасы..

Тар кезiнде тарлан атқаТақым артқан Тарғын ер,Ақжүнiстi қолқанатқаБатыл ерткен Тарғын ер,Қуа келген ҚартқожаққаҚол қатпаған Тарғын ер,Қу жебесiн мəрт..

Өте алмай өмірдің тар өткелінен Еріксіз көз жібердім өткеніме.Артым соқпақ, алдымда асау тасқынШынымен арманына жетпедім бе?Алдымда асау тасқын..

Жауыз барда көздеріне қан толған,Халқың сенің қайғы кешкен зарлы орман.Аяғыңды қысқан темір етіктей,Ақындарға кең дүние тар болған. Сұм заманда..

Жұмыр мойын, тар маңдай,Шаш иықта бос қалар.Қос алмасы – армандай,Күдікшілдеу қос жанар.Етегі тар, тізе аппақ,Жүрмес белін буынбай,Сөзі шығар..

(Тұрар Рысқұловқа)Туылған тар заманда Тұрар едім,Елім деп еңіреген ұлан едім.Қолымда құдіретті билік болса,Тарихты тура жолға бұрар едім.Мың өліп..

Мына дүние деп жүрсем тар екен ғой,Шетсіз-шексіз кең әлем шар екен ғой.Ата даңқын аяққа таптатпайтынБар екен ғой жігіттер, бар екен ғой.Тіл жойылса..

Қасқыр қапқан қақпан сынды қала тар,Етек-жеңi далақтаған дала қар.Жанарыңнан Күн шуағы жамырап,Кiрпiгiңдi көтергенше таң атар.Тiршiлiктiң талақ..